Lei Flavians son una dinastia d'emperaires romans que reinèt de 69 a 96 sus l'Empèri Roman. Es compausada per Vespasian, que reinèt de 69 a 79, e de sei dos fius, Titus (79-81) e Domician (81-96). Arribèron au poder a l'eissida de l'Annada dei quatre emperaires, una guèrra civila qu'opausèt plusors generaus après l'assassinat de Neron. Aguèron un ròtle important dins l'estructuracion de l'Empèri en legitimant la presa dau poder per d'emperaires qu'avián pas de liams familhaus amb August. Per aquò, reorganizèron l'armada per s'assegurar de sa fidelitat, reprimiguèron divèrsei revòutas intèrnas, renforcèron la defensa dei frontieras, restaurèron lei finanças de l'Estat e restabliguèron lo modèl imperiau imaginat per August. Pasmens, Vespasian adaptèt lo sistèma ais evolucions politicas de l'Empèri. En particular, renforcèt lo ròtle de l'armada dins la proclamacion de l'emperaire e reduguèt lei prerogativas dau Senat.

En despiech de plusors crisis importantas (incendi de Roma, epidemia de pèsta, etc.), lo periòde flavian marquèt lo començament d'un lòng periòde de patz dins l'Empèri. Au nivèu culturau e economic, de trabalhs importants permetèron d'estabilizar l'economia. En particular, lo Colisèu, simbòl de l'arquitectura romana, foguèt bastit durant lei rèines de Vespasian e de Titus.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar
  • (fr) Catherine Salles, La Rome des Flaviens : Vespasien, Titus, Domitien, París, Perrin, 2008, 360 p.

Nòtas e referéncias

modificar