Fòrt de Boc

Lo Fòrt de Boc ò Fòrt Vauban es un fòrt ancian situat sus l'illòt de Boc sus lo territòri dau Martegue en fàcia dau Pòrt de Boc. Permetiá de susvelhar e de protegir l'intrada dau canau de Caronta e lo pòrt naturau de Boc. Uei, marca l'intrada dau pòrt industriau dau Martegue-Lavèra.

Fotografia dau fòrt de Boc.

Sa bastida acomencèt au sègle XII a l'iniciativa dei Marselhés qu'i installèron una tor foritificada. Dins lo corrent dau sègle XVI, foguèt atacada en 1536 per una flòta genoesa e espanhòla que deguèt se retirar après la pèrda d'un naviri. Puei, venguèt un enjòc dei guèrras de Religion en Provença e foguèt finalament conquistat per de tropas catolicas vengudas dau Martegue. A partir de 1592, la tor foguèt renfòrçada per de barris. Au sègle XVII, lo cardinau Richelieu l'utilizèt coma preson politica e Loís XIV ordonèt son renfòrçament que foguèt realizat segon de plans establits per Vauban. Lo fòrt prenguèt alora sa forma actuala. Sa garnison teniá entre 70 e 100 òmes e foguèt pauc a pauc aumentada fins ai guèrras revolucionàrias per agantar 150 òmes. Entre 1810 e 1812, d'estudis foguèron ordonats per Napoleon per i crear una basa navala mai lo projècte foguèt finalament abandonat. Puei, l'importància dau fòrt declinèt e foguèt desclassat un premier còp en 1889. La tor principala demorèt utilizada coma far de navigacion.

Dins lo corrent de la Premiera Guèrra Mondiala, l'endrech foguèt utilizat coma centre d'entraïnament per l'artilhariá. Puei, en 1932, en fàcia de la menaça italia, França rearmèt lo fòrt que foguèt utilizat a partir de 1942-1943 coma posicion d'artilhariá costiera per leis Alemands. I laissèron de quantitats fòrça importantas de municions e lo fòrt foguèt sarrat après la Segonda Guèrra Mondiala. En 1993, foguèt crompat per la comuna dau Martegue, desminat e restaurat.

Liames intèrnes

• Fortificacion.