Estragon
Estragon
| Règne | Plantae |
|---|---|
| Sosrègne | Tracheobionta |
| Division | Magnoliophyta |
| Classa | Magnoliopsida |
| Sosclassa | Asteridae |
| Òrdre | Asterales |
| Familha | Asteraceae |
| Genre | Artemisia |
Reng de precisar
| Òrdre | Asterales |
|---|---|
| Familha | Asteraceae |
L’estragon (Artemisia dracunculus) es una planta erbacèa vivaça miègpersistanta de la familha de las Asteracèas (Compausadas) originària d'Asia centrala, cultivada per sas fuèlhas perfumadas d'usatge condimentari.
L'estragon fa partit de la lista des plantas del Capitulari De Villis (sègle VIII).
Etimologia e autres noms
modificarLa forma serpentina de la raiç de l'estragon fasent creire als erboristas que podavan guarrir las fissadas d'animals verinoses, segon la teoria de las signaturas. D'aquò ven lo tèrme grèc drakon (dragon), l'arabi tarkhum (pichont dragon) e lo nom latin de l'espècia: dracunculus (pichon dragon).
Descripcion
modificarPlanta erbacèa de 80 cm de nautor environ, amb fòrça tijas plan ramificadas, de fuèlhas estrechas, perenne per sa soca. Las fuèlhas, estrechas, lissas e brilhantas, de color verd escur, desaparéisson pendent l'ivèrn.
Flors jaune verdenca, pro raras, mai sovent esterilas.
Cultura
modificarMultiplicacion per brocatge o per probainatge en estiu (agost), o alara per division de matas. Transplantar a la prima, dins un sol fresc e leugièr, ric en umús.
Culhida gaireben un an après plantacion (de joves plants). Prene los rams abnas la florason.
Las fuèlhas d'estragon se consèrvan après secatge a l'ombre, reduchas en polvera, dins de bòstia ermeticas. Se pòdon tanben congelars.
Varietat
modificarL'estragon de Russia, Artemisia dracunculus var. inodora, avent mens de sabor, demora mens apreciat. Es una planta mai granda (fins a 1,6 m), de flors fertilas, de fuèlhas verd grisencas, matas, e peludas. Es mai aisit de multiplicar, que produch de granas fertilas.
Utilizacion
modificar
Las fuèlhas d'estragon son utilizadas, frescas o secadas o en polvera per aromatizar dels plats (lasanha, cruditats, salças, peissons…) e tanben de consèrvas au vinagra (cornissons, variantas).
Las fuèlhas son tanben utilizadas per l'elaboracion d'una licor d'estragon, una especialita provençala.
Santat
modificarÈrba aromatica e medicinala tradicionala, l'estragon revelèt aver de proprietats antioxydantas que limitan los domatges causats pels radicals liures dins l'organisme. Sas proprietats coma anti-allergèn demòran a quantificar[1].
Pasmens, son accion apasimanta sul sistèma nerviós central preconizat en cas d'insomnia, d'ància o d'espasmofilia foguèt pas provada. Pasmens, de traças de dos benzodiazepinas (delorazepam e temazepam) foguèron trobadas dins las cellulas cultivadas d'aquela planta[2]. Mai, son utilizacion tradicionala dins lo tractament del diabèta fasent pas qu'agir suls simptòmas e non pas sus la glicemia.
Aquela planta conten de quantitats non negligiblas de vitamina K, las personas prenent de medicaments anticoagulants devon donc limitar sa consomacion. Es tanben una font interessanta de fèrre e de manganès.
L'òli essenciala d'estragon s'obten per distillacion a la vapor d'aiga de las fuèlhas. Cal ggaireben 100 kg de plantas secadas per obténer 1 kg d'òli essenciala.
Aquela òli essenciala dangierosa en cas d'usatge abusiu, coneguda per sas proprietats abortivas[3].
Contra lo choquet: Lo Doctor Jean Valnet, autor de l'obratge de referéncia Aromaterapia (Ed. Maloine), recomanda de mastegar una fuèlha d'estragon o de prene 3 o 4 gotas (dòsi per un adult) de son òli essenciala sus de sucre per arrestar lo choquet.
L'estragon deu son odor anisada a la preséncia d'estragòl, un compausat de la familha dels fenilpropèns, cancerigèn e teratogèn per la mirga.
Nòtas e referéncias
modificar- ↑ Estragon sur le site Passeport santé, consulté le 1er septembre 2015
- ↑
- ↑ Hamedi, H., Razavi-Rohani, S. M. and Gandomi, H. (2012), Combination Effect of Essential Oils of Some Herbs With Monolaurin on Growth and Survival of Listeria Monocytogenes in Culture Media and Cheese.
Ligams extèrnas
modificar- Referéncia JSTOR Plants : Artemisia dracunculus (en) (consulté le )Referéncia JSTOR Plants : Artemisia dracunculus (en)
- Referéncia Flora of North America : Artemisia dracunculus (en) (consulté le )Referéncia Modèl:EFloras/labèl : Artemisia dracunculus (en)
- Referéncia Flora of Pakistan : Artemisia dracunculus (en) (consulté le )Referéncia Modèl:EFloras/labèl : Artemisia dracunculus (en)
- Referéncia GRIN : espèce Artemisia dracunculus L. (en) (consulté le )Referéncia GRIN : espècia Artemisia dracunculus L. (en)
- Referéncia ITIS : Artemisia dracunculus L. (fr) ( (en)) (consulté le )Referéncia ITIS : Artemisia dracunculus L. (fr) ( (en))
- Referéncia NCBI : Artemisia dracunculus (en) (consulté le )Referéncia NCBI : Artemisia dracunculus (en)
- Referéncia The Plant List : Artemisia dracunculus L. (en) (Source: The Global Compositae Checklist) (consulté le )Referéncia The Plant List : Artemisia dracunculus L. (en) (Font : The Global Compositae Checklist)
- Referéncia Tropicos : Artemisia dracunculus L. (en) (+ liste sous-taxons) (consulté le )Referéncia Tropicos : Artemisia dracunculus L. (en) (+ lista sostaxons)
- Referéncia uBio : Artemisia dracunculus L. (en)
- Referéncia INPN : Artemisia dracunculus L., 1753 (+ statut + description) (fr) (consulté le )Referéncia INPN : Artemisia dracunculus L., 1753 (+ estatut + descripcion) (fr)
- Referéncia Tela Botanica (France métro) : Artemisia dracunculus (fr)Referéncia Tela Botanica (França metropolitana) : Artemisia dracunculus (fr)