Estève II (papa)
Estève II (mòrt lo 25 d'abriu de 757) foguèt lo 92en papa de la Glèisa Catolica Romana dau 23 de març de 752 au 25 d'abriu de 757. Succediguèt a Zacàrias (731-741) e foguèt remplaçat per Pau Ièr (757-767).
Originari d'un ostau ric de l'aristocracia de Roma, foguèt cargat de l'administracion deis ospicis après son ordinacion coma diague. Après la mòrt dau papa efemèr Estève, foguèt elegit a l'unanimitat. Tre lo començament de son pontificat, adoptèt una tiera de mesuras còntra lei Lombards e li demandèt en particular la reconoissença de sa senhoriá sus tota la peninsula. Per aquò, demandèt e obtenguèt l'ajuda diplomatica de l'emperaire bizantin que lo nomèt son negociator dirèct ambé lei Lombards dau rèi Aistulf. Aquò permetèt au papa de carcar liurament un protector militar.
Sa chausida s'orientèt vèrs lo rèi dei Francs Pepin lo Brèu qu'èra deveire de la papautat après la legitimacion de son còp d'estat còntra lei Merovingians en 751. Dins lo corrent de l'ivèrn de 753-754, Estève II anèt donc en Gàllia per lo rescòntrar. Recebèt un acuèlh favorable e, en cambi d'un sacre novèu de Pepin e de sei fius, obtenguèt l'ajuda militara demandada. Tre 755, Pepin e una armada poderosa ataquèron Pàvia, capitala dei Lombards, e Aistulf deguèt restituir au papa lei territòris de l'Exarcat de Ravena conquistats per sei tropas. Lei Francs confirmèron la cession d'aquelei territòris que foguèron a l'origina deis Estats Pontificaus.