|
'''Raimon VI (VIII) de Tolosa''' ([[Sant Gèli (Gard)]], [[27 d'octobre]] de [[1156]] - [[Tolosa]], [[2 d'agost]] de [[1222]]) foguèt [[Lista dels comtes de Melguèlh|comte de Melguèlh]] (''Raimon IV'') de [[1173]] a [[1190]] puèi [[Lista dels comtes de Tolosa|comte de Tolosa]] e [[Lista dels sobeirans de Provença|marqués de Provença]] de [[1194]] a [[1222]].
Segon la genealogia tradicionala dels comtes de Tolosa facha pels [[Benedictins]] dins l'Istòria Generala delde [[Lengadòc]], seriá '''Raimon VI''', mas d’estudis critics an establèrtestablit que dos comtes del pichon nom de Raimon èran estats omeses. Seriá doncas '''Raimon (VIII)'''
Filh de [[Raimon V de Tolosa|Raimon V]] e de Constància, sòrre del rei [[Loís VII de França|Loís VII]], succedissètsuccediguèt a son paire en [[1194]]. Sul còp, restabliguèt la patz amb l'[[Reiaume d'Aragon|Aragon]] e [[Raimon-Rogièr Trencavel|Raimon-Rogièr Trencavel]]. Esposèt en tresenas noças [[Joana d'Anglatèrra (1165-1199)|Joana d'Anglatèrra]] a [[RoenRoan]] en octobre de [[1196]].
A Tolosa, mantenguèt las libertats comunalas, multipliquèt las exempcions fiscalas e espandiguèt la salvetat a tot lo territòri comunal. Poèta e rafinat, aimava pas la guèrra mas mencavamancava pas d'energia coma ne testimònia l'altercacion que l'opausèt al [[legat]] del papa, [[Pèire de Castelnòu]]. L'assassinat d'aqueste darrièr, lo [[15 de genièr]] de [[1208]], dont esfoguèt sulcòp accusatacusat per la Glèisa, provoquèt son escomenge e l'apèl a la [[Crosada dels Albigeses|crosada]] lançat pel [[papa]] [[Innocent III]]. Obtenguèt de n’èsser relevat en s'umiliant a [[Sant- Gèli (Gard)]], lo [[18 de junh]] de [[1209]], dabantdavant l'avançada de l'armada crosada, dirigida per [[Arnaud Amaury]], abbatabat de [[Abadiá de CîteauxCistèl|CîteauxCistèl]] e [[legat]] del papa.
DabantDavant los succèsses remportatsdaverats pels crosats (presa e chaple de [[Besièrs]], sèti e presa de [[Carcassona]] e mòrt de [[Raimon-Rogièr Trencavel|Raimon-Rogièr Trencavel]]), dirigits dempuèi agost de [[1209]] per [[Simon IV de Montfòrt]] e la menaça que faguèt pesar sus sa persona e son fièu l'ostilitat constanta dels legats del papa, cambièt de camp, foguèt tornarmai escomenjat (en [[1211]] pel [[concili de Montpelhièr]]) e temptèt d'organisarorganizar la resistànciaresisténcia contra los crosats. Mai diplomatdiplomata que guerrièr, poguèt pas entravar l'avança e la conquèsta de Tolosa per [[Simon IV de Montfòrt]]. S'exilhèt alara a la cort d'Anglatèrra.
Lo [[27 de genièr]] de [[1213]], Raimon VI rendèt omenatge a [[Pèire II d'Aragon]], omenatge que durèt fins a la [[batalha de Murèth]], lo [[12 septembrede setembre]], al cors de laquala los crosats de [[Simon IV de Montfòrt|Simon de Montfòrt]], mai disciplinats, espotièron lo venceire de [[Batalha de Las Navas de Tolosa|Las Navas de Tolosa]], que foguèt tuat dins la batalha. Lo [[17 de febrièr]] de [[1214]], als òrdres de Raimon, son fraire [[Baudoïn de Tolosa]], qu'a participat a Murèth del partit dels crosats, es enlevatraubat de son castèl de [[Sant-Laurenç-Lolmia|Lolmia]] e pendut coma traite. En novembre de [[1215]] Raimon es a Roma, ont lo [[IVen concili delde Latran]] debat del sòrt de son comtat.
En mai de [[1216]] aprèp aver desbarcat triomfalamenttrionfalament a [[Marselha]], son filh, lo futur [[Raimon VII de Tolosa|Raimon VII]] met lo sèti dabantdavant [[BeaucaireBèucaire (Gard)|BeaucaireBèucaire]] que pren lo [[24 d'agost]]. Lo [[12 septembrede setembre]] de [[1217]], repren [[Tolosa]] ont [[Simon IV de Montfòrt]] met immediatament lo sèti. Aqueste darrièr i es tuat mas son filh [[Amaury VI de Montfòrt|Amaury]] pren sa plaça. Lo fracàs de la « crosada » de [[Loís VIII de França|Loís VIII]] en [[1226]] li permètpermet de recobrar la mai granda partida de son comtat.
== Bibliografia ==
|
