Anteros : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Crèa en tradusissent la pagina « Antéros » |
(Pas cap de diferéncia)
|
Version del 14 junh de 2019 a 10.12
Dins la mitologia grèga, Anteros (en grèc ancian Ἀντέρως, de ἀντι- (« en retorn ») e ἔρως (« amor »), filh d’Arès e d’Afrodita, es lo fraire d’Eròs.
Simbolisme
Incarna l’« amor en retorn » (significacion de son nom), es a dire l'amor recipròc; castiga tanben aquestes que se’n trufan de l'amor. Sa natura es pla illustrada per la legenda ateniana de Timagoras e Meles, contada per Pausanias (I, 30) : considerat coma l'esperit venjaire de Timagoras precipitant Meles dins la mòrt pel desdenh qu'aviá agut d’el, Anteros possedava un autar dins la ciutat.
Lo tèrme « anteros » se trapa tanben dins lo Fedra de Platon, quand Socrates pronóncia son segond discors sus l'amor ont, parlant del sentiment naissent qu'un jovent (eromèn) sentís per un erast, descriu:
Nòtas e referéncias
Fonts
- Ciceron, De natura deorum (III, 21).
- Nonnos de Panopolis, Dionisiacas (XLVII, 332).
- Ovid, Fastes (IV, 1).
- Pausanias, Descripcion de la Grècia (I, 30 ; VI, 23).
- Platon, Fedra (255d).
Articles connèxes
- Timagoras e Meles
- Eròs
Bibliografia
- Véronique Gély, « Éros et Antéros : conversions de la fable dans l’Europe baroque », dans Littératures classiques, no 36 (1999), p. 127-139.