Revolucion d'Octobre : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació Balisa : editor de codi 2017 |
Balisa : editor de codi 2017 |
||
Linha 17 :
La revolucion contunha a s’accelerar, surbretot dins las campanhas. Pendent l'estiu de 1917, los païsans passan a l’accion, e prenon de tèrras als senhors, sen esperar mai la reforma agrària promesa e de contunh retardarda pel govèrn. La paisanariá russa torna de fach sa longa tradicion de vastas sosmautas espontanèas (lo ''bunt''), qu'aviá ja marcat lo passat nacional, alara pendent las grandas sosmautas de Stenka Razine al sègle XVII o d'Emelian Pougatchev ([[1774]]-[[1775]]) al temps de[[Catarina II de Russia| Catarina II]]. Pas totjorn violentas, aquestas occupacions massisas des tèrras sont pasmens sovent lo teatre de desencadenaments espontanèus o las proprietats dels mèstres son brutladas, eles meteisse maltractats veire assassinats. Aquesta grandassa revòlta païsana, benlèu la mai importanta de l’istòria europèa, es globalament victoriosa, e las tèrras son pertejadas, sens que lo govèrn condamne o ratifique lo movement.
Aprenent que lo « partatge negre<ref group="N">« Partatge negre » es lo nom d'una organizacion contestatària populista antitsarista nascuda en 1879, al moment de la scission amn l'organizacion terrorista.</ref> » es de s’acomplir dins lors vilatges, los soldats, plan sovent d’origina païsana, desèrtan en massa per poder participar a temps per la redistribucion de las tèrras. L’accion de la propaganda [[Pacifisme|pacifista]], lo malcòr après lo fracàs de l’ultima ofensiva de l’estiu fan lo rèste. Las trencadas se voidan pauc a pauc.
A partir de junh de 1917, dins una sesilha del Ièr congrès dels sovets, [[Lenin]] aviá ja anonciat dobertament que los bolchevics èran prèts a prene lo poder, mas sul moment sas paraulas avián pas esta presas en seriós<ref>Michel Heller et Aleksandr Nekrich, ''L’Utopie au pouvoir'', ''op. cit.'', p. 25. Marc Ferro, d’après le compte rendu des débats, précise qu’en {{cita|revendicant lo poder per son partit, fòrça minoritari, Lenin provoquèt pas l’indignacion dels deputats mas un cacalassas »}}. ''La Révolution de 1917'', ''op. cit.'', p. 473.</ref>.
| |||