Pink Floyd : Diferéncia entre lei versions
Contengut suprimit Contengut apondut
Cap resum de modificació |
Cap resum de modificació |
||
Linha 15 :
| site oficial =
}}
'''Pink Floyd''' foguèt un grop de musica [[Reialme Unit|britanica]], considerat coma un dels mai influents de l'istòria del [[Musica Rock|ròck.]] Los sieus membres fondators foguèron [[Syd Barrett]] (guitarra e votz), [[Roger Waters]] (bassa e votz), Richard Wright (
En [[1968]] Barrett foguèt substituit per David Gilmour. A comptar d'aquel moment lo grop, menat per Waters e Gilmour, comencèt de daissar de costat lo [[Psiquedelisme|psicodelisme]] underground dels primièrs tempses e comencèt a crear un estil sonòr fòrça pròpri, basat sul virtuosisme instrumental, l'experimentacion amb l'electronica, l'inclusion d'efièches sonòres d'estudi e l'utilizacion de còrs e recorses sinfonics. Aital, las siás òbras, resultat d'un perfeccionisme obsessiu inedit fins alavetz aquò dels grops de [[Musica Rock|ròck]], venon longas, densas e de granda riquesa musicala e emotiva. Los disques mai representatius d'aquela epòca, qu'aguèron un grand succès comercial e que fondamentèron lo sieu prestigi artistic, son ''The Dark Side of the Moon'' (1973), ''Wish You Were Here'' (1975) e Animals (1977). Malgrat lo sieu succès comercial, lo grop gaudiguèt de libertat artistica e se permetèt quitament d'excentricitats coma rodar una pellicula per las roïnas de Pompeia (Live at Pompeii), far de musica per espectacles teatrals e de balet o passar dos ans per gravar un disc.
Pus tard, Waters ensagèt de venir lider tot sòl, e los trabalhs del grop, sens pèrdre la siá particulara personalitat sonòra, derivèron cap a de tèmas mai escurs
Après de grèvas dissensions, en 1983 Waters abandonèt la formacion per començar una carrièra en solitari e, de mai, inicièt un litigi amb sos excompanhs, que perdèt fin finala en [[1983|1987]], pra'mor que aqueles poguèsson pas utilizar lo nom del grop. Aital, lo [[1987]], lo grop format de Gilmour, Wright e Mason, tornèt a l'activitat. Entre aquel moment e los ans 90 enregistrèron solament dos disques d'estudi amb de material nòu, ''A Momentary Lapse of Reason'' (1987) e ''The Division Bèl'' (1994), e realizèron de nombrosas viradas.
| |||