Crisi economica de 1929 : Diferéncia entre lei versions

L'ondada d'especulacion comencèt amb los terrens que permetián de plusvaluas dins de zònas de vacanças : lo ''boom'' especulatiu de [[Florida]] n'es un clar exemple pr'amor que l'aumentacion de las transaccions immobiliàrias foguèt notabla entre los ans 1925 e 1926. Los investisseires, obsedats pels ganhs a cort tèrme, investissèron dins de sectors abans deprimits coma los camins de fèrre o los servicis publics, ont espèravan una fasa d'expansion e de beneficis elevats. Bona part de las crompas se fan a tèrmessosta, es a dire, amb sòus aun prèst. CapitalsLos capitals flotants, a la recèrca del ganh maximal, passanpassavan de [[Londres]] a [[Nòva York]]. L'interès pujapugèt delde 3,32 ala 8,62 durant lo periòde entre [[1925]] ae [[1929]]; fach que faguèt venir malaisits d'autres prèstesprèsts productius e, doncas, drena recorsesdrenèt de capitalcapitals non pas cap a inversionsd'investiments, mas cap a prèstesde prèsts especulatius. La moneda dels bancs sosten de forma preferent als ''brokers'', als corredors de borsa. En consequéncia se culpa a la depression a un sistèma bancari qu'orientava los sieus fons per sosténer los especuladors enlòc d'investir en sectors vertadièrament productius<ref>Fernández, Antonio (1984): ''Historia del mundo contemporáneo''. Barcelona: Vicens Vives, pàgina 368.</ref>.