Enric Espieut
(Redirigit dempuèi Enric Espieux)
Enric Espieut (en francés Henri Espieux, Tolon, 1923 - Nimes, 1971) siguèt un escrivan occitan d'expression provençala. Visquèt la majora part de sa vida a París ont fondèt una seccion de l'IEO. Capitanegèt la colleccion Messatges. Joan Larzac diguèt d'eu qu'èra estat "un dei poètas màgers de nòstra renaissença inacabada".
Citacion famosa
modificarNon me digatz pas de Francés,
Me digatz pas de provençau
E me digatz pas d'occitan [...]
Que ma patria es de l'escriure.
Pasmens escrive en occitan.
Òbras
modificar- Telaranha, coll. "Messatges", Institut d'Estudis Occitans/Subervie, Rodés, 1949
- amb Albert Maquet, Luire dans le noir : poèmes provençaux et wallons, París, Seghers, 1954
- "Cernida de Godolin" dins Òc, abril de 1949, p. 31-36
- Òsca Manòsca !, Tolon, Obradors de la Poesia Occitana, 1963
- Istòria d'Occitània, Lavit, Lo libre occitan, 1968 (revirat puèi en francés: Histoire de l'Occitanie, Agen, Cap e Cap, 1970)
- Lo tèmps de nòstre amor, lo tèmps de nòstra libertat, Version francesa de Jean Revest, IEO, 1972
- Jòi e jovent. Tolosa: IEO, 1974.