Diccionari lengadocian-francés

Lo Diccionari lengadocian-francés (originàriament Dictionnaire languedocien-françois) de Pèire Augustin Boissièr de Sauvatges es una de las principalas òbras lexicograficas occitanas de l'epòca modèrna, que serviguèt coma òbra de referéncia per als autors occitans del sègle XIX, abans de l'aparicion lo 1846 del diccionari Provençal-Francés de Simon Juda Onorat, e del Tresaur del Felibritge, de Frederic Mistral, publicat lo 1878.[1] N'i aguèt 3 edicions, la 1a edicion a Nimes, per l'editor Michel Gaude, 1756; una 2a edicion aumentada seguida per un recuèlh de provèrbis e dictons, de 1785, Nimes, per l'editor Gaude, père, fils et Cie, en 2 volums, e una 3a redicion a Alès, en 1820, en 2 vòl.[2] Foguèt tanben représ per Charvet e d'Hombres a la fin del sègle XIX.

Primièr volum de la seconda edicion de 1785.

Referéncias

modificar
  1. «Diccionari Occitan-francés de Boissier de Sauvages» (en occitan).
  2. «Pierre Agustin Boissier de Sauvages» (en francés).

Ligams extèrnes

modificar