Castèu de Himeji
Lo castèu de Himeji es un castèu dau sud de Japon que foguèt bastit entre 1581 e 1618. Inscrich au Patrimòni Mondiau de l'Umanitat de l'UNESCO, es l'unic castèu japonés medievau qu'a gardat son donjon de fusta originau. Es considerat coma l'arquetipe dau castèu japonés amb d'elements caracteristics coma de muralhas corbadas. Pasmens, dispausava tanben d'un sistèma de defensa sofisticat basat sus un milier d'arquieras, de machacoladuras, l'utilizacion de materiaus capables de resistir au fuòc, l'organizacion d'entrepaus gigants e la construccion de potz permetent de captar dirctament l'aiga dau jaç freatic.
Lo castèu foguèt bastit a l'iniciativa de Toyotomi Hideyoshi qu'utilizèt de fortificacions datant dau sègle XIV per establir una fortalesa a la cima dau Mont Himeji. Après la batalha de Sekigahara, l'endrech foguèt donat a Ikeda Terumasa qu'acabèt la construccion. A partir deis ans 1870, lo castèu foguèt ocupat per l'armada japonesa fins a la Segonda Guèrra Mondiala. Maugrat de bombardaments sus Himeji, lo castèu subrevisquèt au conflicte e foguèt transformat en musèu.