Caça
La caça (var. chaça) es l'activitat que consistís a cercar e perseguir d'animals salvatges per fin de los tuar dins la tòca de los utilizar coma matèria primièra per lo manjar o lo negòci. Uèi lo tèrme se refererís sovent a la practica esportiva, qu'es regulada, sinon se parla braconatge o caça illegala.
Istòria
modificar
Se supausa que al començament, la caça servissiá per complementar l'alimentacion en proteïnas animalas e l'utilizacion de las ressorsas animalas que son la pèl o lo cuèr o los òsses. Dins las regions articas, pels inuits la caça èra, fins qualques decenias enrè, l'unica font d'alimentacion amb la pesca. La caça tanben a per foncion d'alunhar o d'eliminar los predadors perilhoses per l'òme. E mai aviá dins fòrça culturas una importància rituala, per exemple amb l'iniciacion dels joves adultes.
Amb la revolucion neolitica e l'aveniment de l'elevatge e la domesticacion dels animals, la caça perdèt de son importància per la subsisténcia; e mai que demòre encara dins los airals de bòsques tropicals e las regions polaras ont constituís totjorn (amb la pesca) la font primièra de proteïnas.
Dins las civilizacions e nacions posterioras la caça dels grands mamifèrs venguèt una activitat reservada de las classas dominantas. Dins l'Euròpa feudala per exemple dins fòrça païses los nòbles e reis avián de resèrvas exclusivas de caça o pel mens èran los unics qu'aviá lo drech de caçar d'unes animals.
Las armas utilizadas abitualament per la caça pendent tota la preïstòria e gaireben fins a l'edat modèrna èran: la lança, l'arc e las flèchas, la fronda, e tanben los cans de caça. D'autras menas de caça èra las trapadèlas.
Uèi se practica encara la caça dins tot lo monde, abitualament en utilizant d'armas modèrnas coma los fusilhs o totjorn en utilizant de tecnicas ancestralas, coma a l'espèra, l'usatge de pistaires o de cans per que tròben las presas. Sovent los païses an aplicat una legislacion e uèi cal èsser licenciat per practicar la caça.
Tecnicas
modificarSe pòt caçar amb divèrsas tecnicas, coma: