Breviari d'Alaric

Lo Breviari d'Alaric (en latin: Breviarium Alaricianum), es un recuèlh de drech roman promulgat pel rei visigòt Alaric II, en 506. Aquesta denominacion apareguèt al sègle XVI per remplaçar la Lex Romana Visigothorum. Se tracta principalament d'una compilacion e d'una interpretacion del còdi teodosian (438), destinat a las populacions galloromanas e ispanoromanas del reialme visigòt, e non pas als nòbles visigòts qu'avián sas leis pròprias ja redigidas per Euric. Lo breviari compren:

• Sètze libres del Codex Theodosianus;
• Las novèlas de
  • Theodosius II,
  • Valentinian III,
  • Marcian,
  • Majorian e
  • Libius Severus;
• Las institucions de Gaius;
• Cinc libres de Sententiae Receptae de Julius Paulus;
• Tretze títols del Còdi Gregorian;
• Dos títols del CòdI Hermogenian;
• e un tròç del primièr libre de Responsa Papiniani.

Manuscrich del Breviari d'Alaric servat a l'Universitat de Clarmont-Ferrand, (sègle X)