Benjamin Robins
Benjamin Robins (1707, Bath - 20 ò 29 de julhet de 1751, Cuddalore) es un matematician e un engenhaire britanic de la premiera mitat dau sègle XVIII. Es principalament conegut per son invencion dau pendule balistic, sistèma permetent de mesurar la velocitat d'un projectile a partir de l'efiech de son impacte sus un pendule pesant.
Nascut dins una familha de quakers, estudièt lei matematicas e lei lengas en autodidacte e foguèt rapidament reconegut per la comunautat scientifica britanica amb una publicacion en 1727 sus la lèi de Bernoulli aplicada au desplaçament e a l'impacte dei còrs solides. Venguèt sòci de la Royal Society la meteissa annada e s'interessèt a l'engenhariá]] (construccion de pònts, de pòrts...). Estudièt tanben lei fortificacions e lo drenatge avans de defendre lei tèsis d'Isaac Newton (1642-1727). Participèt tanben a la vida politica dau Reiaume Unit e foguèt secretari d'un comitat cargat per la chambra dei comunas sus la conducha de Robert Walpole (1676-1745).
Sei trabalhs pus famós regardan la balistica amb l'invencion d'un pendule permetent de calcular la velocitat d'un projectile a partir dau principi de la conservacion de la quantitat de movement e dau principi de conservacion de l'energia mecanica. Benjamin Robins foguèt ansin lo premier engenhaire que capitèt de mesurar la velocitat d'una bala de fusiu. Poguèt ansin estudiar l'efiech de la resisténcia de l'aire sus lo desplaçament d'objèctes. Publiquèt sei resultats en 1742 e es sovent considerat coma lo paire de la balistica modèrna.
Recebèt la medalha Copley de la Royal Society en 1747. Dos ans pus tard, foguèt cargat d'una mission de construccion de fortificacions ais Índias per la Companhiá deis Índias Orientalas. Preparèt la defensa dau pòrt de Madras mai moriguèt de malautiá avans la fin dei trabalhs.