André Boniface
André Boniface, nascut lo 14 d'agost de 1934 a Monthòrt (Landas), e mòrt lo 8 d'abril de 2024 a Baiona (Pirenèus Atlantics) o Sòrts e Òssagòr (Landas), es un jogaire internacional francés de rugbi de XV qu'evolua al pòst de centre e d'alièr del mièg de las annadas 1950 fins a la fin de las annadas 1960.
Compta quaranta uèch seleccions en equipa de França entre 1954 e 1966. Marca 44 ponches, dont 11 ensages. Fidèl al club de l'Estadi montés, après aver debutat amb l'US Dacs, es un dels actors de la victòria francesa pendent quatre Torneges de las Cinc Nacions (1954, 1955, 1959 e 1962). Participa a la virada en Nòva Zelanda e en Austràlia en 1961. Es campion de França de rugbi de XV en 1963 e finalista en 1953 e en 1959.
Evolua en club e en equipa de França als costats de son fraire Guy Boniface, egalament tres-quarts centre e de l'alièr Christian Darrouy.
Biografia
modificarJoventut
modificarAndré Boniface es nascut lo 14 d'agost de 1934 a Montfort-en-Chalosse dins Landas. Son pepin pairal, Albert Boniface, viu a Mugron ; son paire, Jean (defuntat en 2014), qu'a passat son enfança e sa joventut a Mugron, s'installa, après son maridatge en 1933 amb Madeleine Froment (defuntada en 2014), a Monthòrt ont exercís lo mestièr de selièr-bastièr.
Pendent la Segonda Guèrra Mondiala, son paire es presonièr de guèrra. Monthòrt essent en zòna ocupada, el subrevida amb sa maire e son fraire jove Guy, gràcias al trabalh de sa menina mairala, sola costurièra del vilatge.
Amb sos camaradas de classa, André Boniface jòga al rugbi pendent las recreacions a l'escòla de Monthòrt : « lo regent, M. Daverat, un òme plan rigorós, èra passionat de rugbi. Lo diluns matin, los resultats del campionat de la Còsta basca, a lo qual participava l'equipa de Montfort, èran inscriches a la greda sul tablèu negre. Pendent trenta minutas, lo regent comentava cada partida e puèi solament lo trabalh de la setmana podiá començar ». Lor balon es alara constituït d'un berret emplenat de papièr e cosut per son paire. Mainatge, evolua en club dins l'equipa locala de l'Associacion Esportiva Montfortoise.
Mainatge de còr amb son fraire a Monthòrt e fasent partida amb son fraire dels Còrs valents, frequenta tre 1950 Anny Deyris, la filha d'un negociant en grans, president de l'AS Montfortoise, que vendrà sa femna lo 19 de setembre de 1955.
A l'edat de dotze ans, André Boniface ven pensionari al collègi de Dacs que se situa a mens de vint quilomètres de distància ; practica l'atletisme a l'Union Esportiva Dacquoise (velocitat, longor, pes) ; es localizat per la seccion rugbi.
En 1950, annadit de 16 ans, disputa una partida de seleccion disputat a Romans per poder evoluar en equipa de França juniors, inscriu 18 ponches de còps de pè. Es fin finala retengut per una victòria a Cardiff 5-0, inscriu un ensag e la transformacion.
Estil
modificarJogaire excepcional de las linhas arrièrs, a conegut una carrièra caotica amb lo XV de França, mas çò que caracteriza André Boniface, es l'amor particular qu'o ligava a son fraire Guy, e la religion qu'an fach de jòc de linha. A son grand fisic e de las qualitats de velocitat indenegablas, ajustava una granda dexteritat aquesida tre sa joventut dins de jòcs ont lo jòc al pè èra defendut.
André èra puslèu l'ascèta, a l'igièna de vida irreprochabla, quitant totjorn los entrainaments lo darrièr. Es lo simbòl del jòc d'ataca, del "french flair", lo rei de l'enquadrament-desbordament e de las passas crosadas. L'essencial, per el, èra d'arribar a crear un descalatge per enviar son alièr, sovent Christian Darrouy, a l'ensag. Son fraire Guy s'es subrepassat a sos costats, venent son alter ego, amb de qualitats d'acabaire excepcionalas.
Reconeissenças, impacte mediatic e popular
modificarAndré Boniface obten la segonda plaça als oscars del Midi Olympique (melhor jogaire francés del campionat) en 1963 e la Medalha de l'Acadèmia dels espòrts en 1962.
André Boniface es promogut al grade de Chevalier de la Legion d'onor per decret del 31 de decembre de 1989. En 2005, intègra lo Temple internacional de la reputacion del rugbi, sols sièis jogaires franceses an agut aquela reconeissença.
Antoine Blondin a atribuït als « fraires Boni », lo primièr usatge de la passa crosada en aqueles tèrmes : « la celèbra passa crosada, que los dos fraires illustrèron sus totes los pelencs del mond e portèron a sa mai ampla perfeccion, èra entre lors mans la passa d'un crosat a l'autre. La Tèrra Santa, atal se crida la ne-beguèt advèrsa, èra pas en çò lor un van mot ».
Guy e André Boniface son los subjèctes d'un documentari realizat per Jean-Pascal Fontorbes e Anne-Marie Granie en 2009, presentat en 2010.
Autra activitat
modificarAndré Boniface teniá amb son esposa una botiga d'articles d'espòrts e son fraire Guy possedissiá un bar d'estil pub anglés dessús de lo qual aviá creat un night-club apelat Lo Club, totes los dos dins la vila del Mont de Marçan. André Boniface vend sa botiga d'articles d'espòrt en 1993 e part viure amb son esposa a Sòrts e Òssagòr. La petanca a fach partida de sa vida.