Alexis Tsipras
Alexis Tsipras (en grèc: Αλέξης Τσίπρας; Atenas, 28 de julh de 1974) es un politician grèc d'extrèma esquèrra. Es membre del Parlament grèc, president del partit politic Synaspismòs e menaire del grop parlamentari de la Coalicion de l'Esquèrra Radicala (SYRIZA). Son oposicion franca a la politica d'austeritat menada per l'Union Europèa a fach d'el una figura carismatica dels movements d'esquèrra d'Euròpa e una font d'inspiracion e de referéncia pel politician francés Jean-Luc Mélenchon. Foguèt candidat del Partit de l'Esquèrra Europèa per venir President de la Comission Europèa durant las eleccions del Parlament Europèu de 2014. Foguèt nomenat Primièr ministre lo 26 de genièr de 2015, après la victòria de son partit a las eleccions legislativas anticipadas de 2015. Demissiona en agost per provocar d’autras eleccions anticipadas.
Biografia
modificarEngatjament social e formacion professionala
modificarAlexis Tsipras nasquèt a Atenas en 1974 dins una familha de classa mejana. Son paire, Pavlos Tsipras, foguèt empresonat en 1968 durant la dictatura militara. S'engatgèt d'ora en politica que se faguèt membre de las Joventuts Comunistas cap a la fin de las annadas 1980. A la debuta de la decada seguenta, del temps qu'èra escolan al Licèu d'Ambelokipi, foguèt fòrça actiu politicament dins la rebellion dels escolans de licèu contra la lei controvertida del Ministre d'Educacion e Afars Religioses d'aquel temps, Vasilis Kontogiannopoulos. Venguèt fòrça lèu un membre influent del movement contestatari en seguida de sa participacion a una entrevista a la television amb la jornalista Anna Panagiotarea quand aviá pas que 16 ans.
Faguèt puèi d'estudis d'engenhariá civila a l'Universitat Politecnica Nacionala d'Atenas. De 1995 a 1997 foguèt un membre elegit del Conselh Central del Sindicat Nacional dels Estudiants de Grècia (EFEE). Aprèp l'obtencion de son diplòma en 2000, comencèt a estudiar la planificacion territoriala dins l'encastre d'un programa interdepartmental de son universitat. A l'encòp entamenèt sa carrièra coma engenhaire civil dins lo sector de la construccion.
L'emergéncia d'un menaire politic
modificar
Aprèp d'aver ocupat, de mai de 1999 a novembre de 2003, la foncion de primièr secretari politic de la seccion de la joventut de Synaspismòs, Neolaia Syn, en decembre de 2004, quand se faguèt lo 4en congrès de Synaspismòs, foguèt elegit membre del comitat politic central del partit. Accediguèt puèi al secretariat politic, coma responsable de la seccion que se tracha del jovent e de l'educacion.
Durant las eleccions de 2006 se presentèt coma candidat per venir cònsol d'Atenas, amb lo supòrt de Synaspismòs e las formacions aliadas a SYRIZA. Capitanegèt la lista Ανοιχτή Πόλη (en occitan: "Ciutat Dobèrta") e acabèt en tresena posicion, darrièr los candidats de Nòva Democracia e del PASOK, amb 10,5% dels sufragis. Aital venguèt conselhièr municipal de la capitala grèga, amassa amb tres autras personas de son partit. L'an seguent, en 2007, Tsipras se volguèt pas presentar a las eleccions del Parlament grèc, ja que preferissiá acabar son mandat municipal a Atenas.
Posteriorament, en febrièr de 2008, foguèt elegit president de Synaspismòs durant lo 5en congrès del partit, çò que faguèt d'el, a 33 ans, lo menaire d'un partit politic grèc mai jove de tota l'istòria del país. Venguèt l'an seguent membre del Parlament aprèp d'èsser estat elegit durant las eleccions de 2009.
Dempuèi aquel temps dirigís lo grop parlamentari SYRIZA.
Lo menaire de la lucha contra l'austeritat europèa
modificar
Gràcias a sa posicion clara contra las politicas de rigor budgetària impausadas per l'Union Europèa qu'an causat un empauriment de Grècia, de dificultats economicas per mantun grop social e un caumatge tras qu'elevat, Tsipras obtenguèt de resultats plan satisfactòris durant las eleccions de 2012 que donèron a SYRIZA mai de 22% dels sufragis, e se situèt alara coma un dels personatges fòrts del mond politic grèc, çò que lo placèt doncas dins la posicion de Cap de l'Oposicion.
Sa popularitat e son succès en Grècia lo faguèt venir un personatge clau e conegut dins l'orizon politic d'esquèrra en Euròpa e ne faguèt un dels opausants mai declarats a la politica d'austeritat del govèrn europèu. Aital foguèt convidat dins mantun país europèu durant las amassadas politicas de divèrses partits coma lo Front d'Esquèrra en França lo 21 de mai e die Linke en Alemanha l'endeman.
Son ascension politica culminèt mai naut encara quand foguèt causit coma candidat dels partits d'esquèrra a la presidéncia europèa per las eleccions del Parlament Europèu de 2014.