Xavier de Forviera
Xavier de Forviera (Savié de Fourviero en grafia mistralenca, de son nom vertadier Albèrt Rieu; Robion (Provença), 5 de febrièr de 1853 – Robion, 27 d'octobre de 1912) foguèt un eclesiastic occitan a l'encòp filosòf, lingüista e escrivan. Aparteniá a l'òrdre dei premostrats.
Biografia
modificarXavier de Forviera nasquèt a Robion en 1853. Son paire èra oficièr de santat e sa maire Terèsa Enard veniá d'un encastre rurau. Quand faguèt sei 11 ans, en 1864, intrèt au pichòt seminari d'Avinhon. Quand arribèt ai 15, descobriguèt l'òbra màger de Frederic Mistral, Mirèlha, que marquèt prigondament son esperit e lo deviá menar devers l'expression en provençau. Intrèt a l'abadiá de Sant Miquèu de Frigolet lo 12 de mai de 1874 ont prenguèt lo nom de Fraire Maria Xavier, e foguèt quand prononcièt sei vots perpetuaus, lo 10 de novembre de 1878, que decidiguèt de se dire Xavier de Forviera.
L'exilh en Anglatèrra
modificarEn aplicacion de la lei Emile Combes, lo 15 d'abril de 1903, foguèron expulsats lei religiós de l'abadiá de Frigolet. Una part considerable d'aquestei se refugièron en Belgica, a Dinant ont restaurèron l'Abadiá de Nòstra Dòna de Leffe. Pasmens lo paire Xavier de Forviera, en seguida d'una demanda de sei superiors se n'anèt en Anglatèrra e venguèt prior dau priorat de Storrington (Sussex), un ostau qu'aviá fondat l'abadiá de Frigolet en 1882. Demorèt en Anglatèrra fins a 1912 quand foguèt victima d'una ataca cerebrala dins la glèisa francesa de Londres. Maugrat aquela ataca trobèt la fòrça de compausar çò que seriá sa darrièra òbra: Sus lo lindau de l'Eternitat.
La mòrt del prior
modificar
En seguida d'aquela ataca lo prior de Storrington tornèt a Robion lo 14 de setembre de 1912. Se moriguèt dins son ostau quauquei mes mai tard lo 27 d'octobre de 1912.
Òbras
modificar- Grammaire Provençale (1899)
- Lo Pichòt Tresaur (1902) Lou Pichot Tresor, Dictionnaire provençal-français et français-provençal