Vocala obèrta anteriora non arredondida
La vocala dobèrta anteriora non arredondida es una vocala emplagada per mantunas lengas parladas. L'Alfabet Fonetic Internacional li atribuís lo simbòl ⟨a⟩. Pasmens, se la necessitat de diferenciar dos sons alofòns, se pòt representa vocala dobèrta centrala non arredondida pel simbòl ⟨ä⟩. Las lengas qu'emplegan l'alfabet latin representan generalament aquel son amb la letra a.
| a | |
| a̟ | |
| æ̞ | |
| Numèro AFI | 304 |
|---|---|
| Codificacion | |
| Entitat (decimala) | a |
| Unicode (hex) | U+0061 |
| X-SAMPA | a or a_+ or {_o |
| Braille | ⠁ |
| Son | |
Caracteristicas
modificar- Son Gra de dobertura es dobèrt, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh dau paladar coma possible
- Son punt d'articulacion es anterior, es a dire que la lenga es plaçada tan luònh en avant de la boca
- Son caractèr redondetat non es arredondit, çò que significa que las labras son pas arredondidas.
En occitan
modificarL'occitan possedís aquel son representat per la letra a, coma ''mar", pasmens en posicion finala atòna se pronóncia [α] (mas tanplan [ə], [a], [u]). Segon los dialèctes, se fa siá [a] (anteriora) siá [ä] (centrala).
En auvernhat e lemosin la a atòna non finala se pronóncia [ɒ] (levat "as" finala o avant una vocala). Dins mantuns dialèctes "au" atòna fa [ɔw].
Ocurréncias
modificar| Lenga | Mot | AFI | Traduccion |
|---|---|---|---|
| Alemand | Ratte | [ˈʀätə] | Rat |
| Anglés[1] | Hat | [hat] | Capèl |
| Espanhòl[2] | Panamá | [panaˈma] | Panamà |
| Igbò | Ákụ́ | [ákú̙] | Clòsc |
| Italian[3] | Padre | [ˈpadre] | Paire |
| Japonés | 蚊 | [kä] | Moissal |
| Mandarin | 安 | [ʔan˥] | alve |
| Neerlandés | Zaal | [zäːl] | Sala |
| Occitan estandard | Gra | [ˈgra] | |
| Suedés | Bank | [baŋk] | Banca |
Referéncias
modificar- ↑ Minkova, Donka (2012). The History of Final Vowels in English: The Sound of Muting. Walter De Gruyter, p. 95. ISBN 9783110889512.
- ↑ Donald N. Tuten, Fernando Tejedo-Herrero, Rajiv Rao, H. Robyn Clarke (2022). «Los sonidos vocálicos». A: Pronunciaciones del español. Taylor & Francis, p. 76. ISBN 9781317219521.
- ↑ Trifone, Maurizio (2013 [1995]). Grammatica italiana, con nozioni di linguistica, p. 26. ISBN 978-88-08-09384-4.