Vertige

Lo vertige es un tipe d'estarbordiment que un individú i es psicologicament sensible a una nautor quina que siá. Los simptòmas fan seguida a una disfoncion d'un sistèma vestibular de l'aurelha intèrna. Es sovent associat a de soslèus e als vòmits e mai a de dificultats a tenir depès o marchar.

Movements de l'uèlh pendent una sensacion de vertige

Tipes

Dos tipes de sensacions son abitualament nomenadas vertiges:

1. Lo vertige vertadièr, correspondent a la sensacion rotatòria que se pòt acompanhar de signes de la linhada vagala (soslèus, taquicardia, susor freda...) sovent provocada per una percepcion de movement diferenta entre la vision e l'organ vestibular.
2. La sensacion vertiginosa, sens sensacion de rotacion, amb nombrosas sindròmes clinicas, sens especificitat neta, que la sincòpa, l'Ipertension arteriala, l'ipotension, la fèbre (e mai).

La sensacion de malaise e d'ànsia sentida pel un subjècte se trobant en nautor es un fenomèn distint nomenat, en medecina, acrofobia.

Fisiopatologia

La nocion de vertige es sovent associada a aquela del movement dins l'espaci. L'organ de percepcion d'aqueles movements es lo sistèma vestibular, situat dins l'aurelha intèrna. Aquel darrièr percep un movement qu'es pus sovent tanben percebut pels uèlhs, e mai s'aquel movement se pòsca sentir coma desagradable (per exemple, dins de montanhas russas), es pas en conflicte amb l'informacion venent de la via visuala.

Lo vertige ven, mai sovent, del desacòrd entre lo movement vist e lo movement percebut per l'aurelha intèrna. Se l'aurelha intèrna percep un movement non repercutit per la vision, alara, la sensacion vertiginosa se produtz, amb son cortègi de soslèus.

Pel vertige vertadièr, n'existisson dos tipes:

1. Lo vertige fisiologic, ont la sensacion desagradabla es provocada per la confrontacion del duo vision/vestibul amb una situacion/conformacion inabituala. Lo vertige del naut de l'escala es de classificar dins aquela categoria.
2. Le vertige patologic, provocat per una patologia de percepcion vestibulara o visuala, o tot lo mens per una diferéncia entre las doas percepcions. L'anomalia de percepcion, que siá visuala o vestibulara, se pòt produire dins la percepcion coma dins la transmission neurologica d'un messatge, coma fin finala dins le tractament de l'informacion al nivèl dels cortèxes visuals e vestibulars, o encara dins son interrelacion.