Aurelha
L'aurelha (del latin: auriculă) es l'organ que permet d'ausir los sons e bruches. Es ligada al sens de l'ausida. Aqueste nom se pòt referir a la partida exteriora sonque o a l'ensems del sistèma de l'ausida.
Dins lo regne animal sonque los vertebrats tenon d'aurelhas. Pasmens fòrça invertebrats pòdon ausir o almens detectar de sons gràcias a d'autras organs sensitius. Los insèctes, per exemple an d'organs timpanals que lor servisson per ausir de sons distants. Son pas per fòrça localizats sul cap mas se pòdon trobar sus divèrsas partidas del còrs (pòdon èsser de pels per exemple).
L'estructura de l'aurelha
modificarPels mamifèrs, l'aparelh auditiu compren tres partidas.
L'aurelha extèrna
modificarLas ondas sonòras arriban al pavalhon auricular, que las dirigís cap al conducte auditiu extèrne, ont son amplificadas a cèrtas frequéncias. Finalament, lo son arriba a la membrana timpanica, ont las vibracions se transmeton per un mejan solid.
L'aurelha mejana
modificarL'aurelha mejana compren la trompa d'Eustaqui, un conducte que la fa comunicar dirèctament amb la faringe, egalant la pression entre los dos costats del timpan. D'autra part i trobam tanben la cadena ossiculara constituida pel martèl, l'enclutge e l'estriu, qu'es lo camin de las vibracions mecanicas vèrs la fenèstra ovala, una autra membrana, la quala provòca una vibracion dins lo liquid qu'emplís lo cagaròl.
L'aurelha intèrna
modificarLa coclèa conten la membrana basilara, ont se trapa l'organ de Corti, un ensems de cellulas ciliadas (entre 24 000 e 30 000) que vibran a de frequéncias especificas. La localizacion dels cilis long de la membrana basilara es en foncion de la longor d'onda que i son sensibles.
Finalament, l'informacion nervosa arriba al cervèl (cada aurelha separadament).
L'estructura de l'aurelha
modificar
1-Ausida/aurelha extèrna
2-Conducte auditiu
3-Pavalhon auditiu (aurelha)
4-Timpan
5-Ausida/aurelha intèrna
6-Martèl
7-Enclutge
8-Estriu
9-Canals semicirculars
10-Coclèa
11-Nèrvi auditiu
12-Trompa d'Eustaqui