Un vassal (var. vassau), dins la terminologia feudala de l'Euròpa medievala, èra qualqu'un que s'engatjava de per la ceremonia d'omenatge a d'obligacions mutualas amb un senhor, generalament d'assisténcia militara e de proteccion mutuala, en escambi d'unas garantidas, qu'inclusián lo terren ocupat coma fèu[1].

Illustracion d'un omenatge

Referéncias

modificar
  1. F. L. Ganshof, "Benefice and Vassalage in the Age of Charlemagne" Cambridge Historical Journal 6.2 (1939:147-75).