Víctor Jara
Víctor Lidio Jara Martínez
Naissença 28 de setembre de 1932 a San Ignacio, Chile
N. a
Decès 16 de setembre de 1973 a Santiago de Chile
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País d’origina Bandièra: ChileChile
Profession(s) cantaire e director de teatre.
Genre(s) musica andina
Annadas activas 1959-1973

Víctor Lidio Jara Martínez (San Ignacio, Chile, 28 de setembre de 1932 - Santiago de Chile, 16 de setembre de 1973) foguèt un cantautor, poèta, director de teatre e activista politic chilen. Per encausa de son engatjament politic foguèt arrestat aprèp lo Còp d'estat de Chile de l'11 de setembre de 1973. Moriguèt qualques jorns mai tard, lo 16 de setembre en seguida de las torturas exercidas pels militars chilens durant son interrogatòri.

Mural dedicat a Víctor Jara a Santiago de Chile

Biografia

modificar

Víctor Jara nasquèt en 1932 a Longuén dins una familha fòrça modèsta. Sos parents, Manuel Jara e Amanda Martínez, èran de pageses paures. Sa mainadesa se debanèt ailà, dins aquela localitat prèpa de la capitala. Passèt puèi sa joventut a Santiago, dins la Población Nogales. A la mòrt de la maire dintrèt al Seminari Redemptorista de San Bernardo. Demorèt lai un pauc mai d'un an.

En 1957, s'integrèt a l'ensems de cants e danças folcloricas Cuncumén, creat ras d'unes corses de sason faches per Margot Loyola. Foguèt durant aquel temps, tanben, que se faguèron sos primièrs contactes amb Violeta Parra, que l'encoratgèt a contunhar sus la dralha de cantaire.

Dos ans mai tard, en 1959, quand aviá pas que 27 ans, realizèt sa primièra experiéncia dins lo domeni de la direccion teatrala: dirigiguèt Parecido a la felicidad, una òbra d'Alejandro Siveking. Viatgèt puèi en portar l'òbra per Argentina, Uruguai, Veneçuèla e Cuba. Aquel meteis an enregistrèt amb l'ostal discografic Emi-Odeon, en cantant coma solista del Cuncumén, dos nadalets que li aviá ensenhat Violeta Parra.

En 1960 assistís en l'en direccion cap Pedro de la Barra en lo montatge de La viuda de Abaplaza, de Germán Luco Cruchaga. Posteriorament, dirigís La mandràgora, de Nicolau Maquiavèl.