Víctor Balaguer

escrivan e politician catalan (1824-1901)

Víctor Balaguer i Cirera (Barcelona, 11 de decembre de 1824 - Madrid, 14 de genièr de 1901) foguèt un politician, poèta e istorian catalan.

Retrach de Víctor Balaguer a la fin del sègle XIX

Biografia

modificar

Víctor Balaguer èra lo filh d'un metge d'ideologia liberala; venguèt orfanèl quand èra menudet. Sas idèas radicalas provoquèron que sa maire lo deseiretèsse.

Maçon, liberal e d'idèas romanticas, collaborèt a de jornals liberals divèrses coma El Constitucional, El Laurel, El Genio e La Lira e en 1846 partiguèt a Madrid (Espanha), ont coneguèt las principalas personalitats literàrias e politicas d'aquel temps. Fondèt a Barcelona lo jornal liberal La Corona de Aragón, que i declarava una adesion ferventa al passat gloriós de Catalonha e a l'encòp que exigissiá una descentralizacion pels territòris de l'anciana corona catalanoaragonesa.

Participèt a la restauracion dels Jòcs Florals en 1859, e ne foguèt un participant assidu. Foguèt qualques annadas exilhat en Occitània de 1865 a 1867 per aver participat a la conspiracion del general Prim, ont coneguèt Frederic Mistral en 1865 e participèt al Felibritge, que ne foguèt nomenat vicepresident. Foguèt membre de la delegacion catalana que donèt la Copa Santa als escrivans occitans.

En 1867 tornèt en Catalonha e durant lo regne d'Amadeu I d'Espanha foguèt Ministre de Foment e d'otramar. Tornèt a ocupar aquela carga del temps de la Primièra Republica Espanhòla (1871) e del temps del govèrn de Práxedes Mateo Sagasta en 1886.

Foguèt autor de pèças de teatre romanticas en catalan e tanben en espanhòl, e escriguèt Historia de Cataluña y de la Corona de Aragón. Coma istorian se considèra que foguèt pas un cercaire erudit, mas al contrari un divulgaire romantic del passat istoric de Catalonha que barrejava los faches reals e las legendas, amb una fòrta intencion nacionalista.

 
Bust de Víctor Balaguer dins lo parc de la Ciutadella a Barcelona

Poesia e teatre en catalan

modificar
  • Los trobadors moderns (1859)
  • Lo trobador de Montserrat (1861)
  • Esperances i records (1866)
  • Don Joan de Serrallonga (1868)
  • Los Pirineus (1893), mes en musica per Felip Pedrell

Teatre en espanhòl

modificar
  • Pepín el Jorobado o el hijo de Carlomagno (1838)
  • Enrique el Dadivoso (1847)
  • Juan de Padilla (1848)
  • Vifredo el Velloso (1849)

Estudis e ensages en espanhòl

modificar
  • Historia de Cataluña y de la Corona de Aragón (1860-1863)
  • Las calles de Barcelona (1865)
  • Historia política y literaria de los trobadores (1878-79)
  • Instituciones y reyes de Aragón (1896)
  • La libertad constitucional (1857)
  • Memorias de un constituyente (1868)
  • El Regionalismo y los Juegos Florales (1897)

Ligams extèrnes

modificar