Tumulus

Lo mòt latin tumulus designa una eminéncia artificiala, circulara o non, que recuerbe una sepultura.

Tumulus d'Evessen (Alemanha).

La tomba pòu aver de dimensions fòrça variablas : d'un simple depaus d'ossaments cremats fins a-n una cambra sepulcrala fòrça elaborada en pèira seca e/o en bards, en que cas si parlarà de tumulus megalitic (veire dolmèn).

Actualament, lei tumulus de tèrra son rares, que l'erosion e l'accion de l'òme leis an en partida escafats. Per còntra lei tumulus de pèira (o montjòias) si son conservats pron ben.

Sovent lo tumulus es consolidat sus lo contorn per un parament en pèira seca, o encara per de blòts mai gròs e mai per de pèiras levadas (lo peristalit). En lo cas dei monuments mai impausants, i pòu aver una faciada arquitecturada au nivèu de l'intrada de la sepultura.

Certans tumulus son fòrça elaborats e si pòdon estructurar en paraments concentrics. Alora presentan una elevacion en bancaus.