Trompeta naturau
Ua trompeta naturau (var. trompeta naturala) qu'ei un aerofòn de coire provesit d'ua embocadura e compausat d'un long tube acabat per un pabalhon.
Que pòt prodúser ua seria de nòtas armonicas a partir d'ua nòta grava fondamentau (qui la soa frequéncia b'ei determinada per la longor deu tube). Aqueste son fondamentau qu'ei dota frequéncia ; las nòtas seguentas dens la soa seria armonica que son las nòtas qui la loa frequéncia b'ei un multiple entièr de la frequéncia deu son fondamentau. Cada còp qu'òm multiplica la frequéncia per 2 la nòta qu'ei la medisha mes dab ua octava de diferéncia. Per exemple, puish que dab ua frequéncia de 440 Hz òm produseish un la, a 220 Hz òm aurà un la mei grave e a 880 Hz òm aurà un la mei agut.
En pujant dens las nòtas agudas, l'intervau enter la nòta e s'abraca (per'mor be i a mei de multiples enter 4 e 8 que non pas enter 2 e 4) permetent atau d'interpretar melodias un pauc mei complèxas que non pas dens lo registre mei grave de l'instrument.
Abans l'invencion deu piston de cap a la meitat deu sègle XIX, gaireben totas las trompetas qu'èran naturaus (a despart de la trompeta de claus - deu son hèra imperfecte mes capabla de prodúser gama cromaticas - e de la trompeta de colissa). Que ho generaument remplaçada per la trompeta classica modèrna qui, ajudada deus sons pistons, e pòt interpretar totas las gamas cromaticas.
Uei las trompetas naturaus mei emplegadas que son la trompeta barròca e la trompeta de cavaleria.
