Tombèus dei Ming
Lei Tombèus dei Ming son un ensemble de mausolèus bastits per 13 emperaires de la dinastia Ming que reinèt en China de 1368 a 1644. Situat a 50 km au nòrd-oèst de Pequin, la necropòli aviá una superficia de 40 km² e son accès èra limitat. Totei lei sobeirans Ming, de Yongle (1402-1424) a Chongzhen (1627-1644), i son enterrats dins de sepulturas organizadas segon lei principis de la geomancia tradicionala chinesa (Feng Shui).
L'endrech foguèt pilhat e en partida cremat en 1644 per l'armada de Li Zicheng, cap de l'insureccion païsana que reversèt lei Ming. Pasmens, Li Zicheng gardèt pas lòngtemps lo poder car foguèt vencut per lei Qing, sostenguts per lei rèstas de l'armada Ming. Ansin, desirós de legitimar sa presa dau poder en se presentant coma lei successors legitims de la dinastia dispareguda, lei Qing assegurèron l'entretenança dei tombas. En particular, en 1725, l'emperaire Yongzheng (1722-1735) nomèt un descendent dei Ming per s'ocupar de la restauracion deis edificis e de la realizacion dei rites funeraris.
En 2003, lei tombèus foguèron inscrichs au Patrimòni Mondiau de l'Umanitat de l'UNESCO.