Tomás Gomensoro
Tomás José del Carmen Gomensoro Albín (Dolores, Uruguai, 27 de genièr de 1810 - Montevideo, 12 d'abril de 1900), foguèt president d'Uruguai entre 1872 e 1873.
  | |
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | 27 de genièr de 1810 Dolores (ca)  |
| Mòrt | 12 d'abril de 1900 (90 ans) Montevideo |
 President d'Uruguai | |
| 1r març 1872 – 1r març 1873 ← Lorenzo Batlle y Grau – José Eugenio Ellauri Obes (ca) → | |
| Donadas personalas | |
| Nacionalitat | Urugüaiana |
| Activitat | |
| Profession | òme politic |
| Partit | Partit Colorado (ca) |
Durant la siá joenessa se liga al Partit Nacional, qu'abandonarà après. Foguèt senador pel departament de Salto lo 1852, e après cap colitic e Cap de Polícia d'aquel departament lo 1853. Nauament integrant del Senat lo 1868, presidissiá lo còrs quand lo 1 de març de 1872 finalizèt lo mandat constitucional de Lorenzo Batlle y Grau, e lo succediguèt en lo poder.
Durant lo sieu mandat, d'un an de duracion, se negocièt lo fin de la guèrra civila (tanben coneguda istoricament coma la Revolución de las Lanzas, comandada pel cap politic "blanc" Timoteo Aparicio). Lo 6 d'abril de 1872 se signèt la Patz d'Abril (Paz de Abril), qu'establiguèt la fin de las ostilitats e una amnistia als revolucionaris blancs. Aquel acòrdi comprenguèt, malgrat que verbalament, lo compromís de la division de las direccions politicas departamentalas (designadas dirèctament pel President de la Republica) entre "blancs" e "roges" (colorados), mecanisme conegut coma "coparticipacion" e que se mantendrà en vigor sense modificacions fins a 1897, a l'escasença de l'insurreccion del cap "blanc" Aparicio Saravia.
Aquel tipe de solucion pactada e verbala èra l'unica - e per cèrt, fòrça primitiva e provisòria - responsa que la societat politica uruguaiana de lo sieu temps podiá donar a la consolidacion de las doas devisas originadas a la Guèrra Granda. En abril de 1872, dels tretze departaments per alavetz existents, quatre (San José, Florida, Canelones e Cerro Largo) foguèron promeses en fach pels blancs, en demorant la rèsta a las mans de politics del Partit Colorado.
Après abandonar lo poder lo 1873, Tomás Gomensoro ocupèt de divèrsas cargas coma Inspector de Corrièrs, collector general de Doanas e cap general del Trésor de la Nacion. Foguèt nauament senador pel departament de Soriano entre los ans 1888 e 1894, an aquel darrièr que foguèt postulat coma candidat per la presidéncia de la Republica per un sector del Partit Colorado, al qu'apiejava dempuèi fasiá mai de 40 ans e que se n'èra transformat en una figura patriarcala e respectada.
| Precedit per Lorenzo Batlle y Grau |
 President d'Uruguai 1872 - 1873 |
Seguit per José Eugenio Ellauri |