La tempera (tempera all'uovo) es la principala tecnica de pintura d'art utilizada de memòria perduda, en particular en Egipte, e pels pintres d'icònas bizantinas, e finalament en Euròpa pendent l'Edat Mejana. Es un procediment de pintura utilizant lo rosset coma medium per ligar los pigments. S'utiliza sus de gèis o sus de panèls de fusta cobèrts de jaces nombrós de « levkas » (rebatedís blanc compausat de blanc de Meudon, de Tròias o d'Espanha mesclat amb de pega). De còp que i a d'autras substàncias coma la lach, lo mèl o de gomas vegetalas s'utilizèron tanben coma medium.

Quand la pintura a l'òli foguèt inventada vèrs la fin de l'Edat Mejana, la tempera continuèt encara de s'utilizar durant un certan temps coma sosjaç cobèrt per un vernís d'òli translucid o transparent.

Aquela tecnica transitòria mixta foguèt seguida per una tecnica de pintura a l'òli pur, que remplacèt gaireben totalament la tempera al sègle XVI.

Le tèrme de tempera s'emplega tanben uèi per de fabricants per designar la pintura ordinària utilizada per las afichas e qu'es una forma a bon mercat de goacha (pintura a l'aiga opaca) qu'a pas res de veire amb la vertadièra tempera a l'uòu.

Tempera sus fusta.


Ligams extèrnes

modificar

Suls autres projèctes Wikimèdia :