Svetlana Alexièvich

Svetlana Alexàndrovna Alexièvich (en bielorús: Святлана Аляксандраўна Алексіевіч, Sviatłana Alaksandraŭna Aleksijevič, en rus: Светлана Александровна Алексиевич; en transcripcion anglesa: Svetlana Alexievich; Stanislav (actualament Ivano-Frankivsk), Ucraïna, 31 de mai de 1948) es una escrivana e dissidenta bielorussa. Autora en lenga russa se ganhèt en 2015 lo Prèmi Nobel de Literatura.

Biografia

Svetlana Alexièvich nasquèt en 1948 a Stanislau, en Ucraïna, dins una familha d'ensenhaires. Sortida d'una maire ucraïniana e d'un paire bielorús, la familha tornèt dins lo país del paire quand aqueste aguèt acabat lo servici militar. Aprèp qu'acabèsse sos estudis, Svetlana trabalhèt coma ensenhaira e jornalista abans d'estudiar jornalisme tre 1967 a l'Universitat de Minsk. Acabèt son epòca universitària en 1972 e endralhèt puèi sa carrièra cap al jornalisme.

Son primièr libre, У войны не женское лицо ("la guèrra a pas un morre de femna"), resultat d'annadas de recercas e d'entrevistas sus la participacion de las femnas a la Segonda Guèrra Mondiala, foguèt publicat en 1985. Creèt un terratrèmol dins l'univèrs sovietic e se vegèt rebutat abans de venir un succès de venda gràcias a de comentaris elogioses de Mikhaïl Gorbachòv.

Fòrça critica envèrs lo regim totalitari e la censura del govèrn bielorús e son president Aleksandr Lokashenko, partiguèt de Bielorussia en 2000 e visquèt exiliada dins divèrsas capitalas europèas (París, Gotenburg e Berlin) fins a 2011, an que tornèt viure a Minsk.

Òbras

У войны не женское лицо (1983)
Последние свидетели. Сто недетских рассказов (1985)
Цинковые мальчики (1989)
Зачарованные смертью (1993)
Чернобыльская молитва (1999)
Время секонд-хэнд: конец красного человека (2013)