Aquel article (o seccion) es un esbòs.
Podètz partejar vòstras coneissenças e o melhorar (cossí?).

Sordèl[1], variantas Sordèu[1] o Sordeu[2] (Sordello en italian[3]; Goito[4], província de Màntoa, vèrs 1180-vèrs 1268), foguèt un trobador lombard del sègle XIII qu'escriguèt mantas poesias en occitan. Es conegut mai que mai d'un biais indirècte que foguèt lausat per mai d'un escrivan coma per exemple Dante Alighieri dins son òbra De vulgari eloquentia, e dins lo Purgatòri de la Divina Comèdia. Es tanben l'eròi d'un poèma de Robert Browning (Sordello, 1840).[5]

Sordèl dins una manuscrita.

Dins l'antologia occitana Lo Gai Saber, es escaisnommat Sordèu lo Mantoan. Sordèl es tanben conegut coma Sordell(catalan?), Sordel de Goit(occitan? francés?) o Sordello da Goito(italian).

Donèt lo títol Bels Restaurs a sa mestressa[6].

Veire tanben

modificar

Bibliografia

modificar

Articles connèxes

modificar

Ligams extèrnes

modificar

Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar