Sever Alexandre (1èr d'octòbre de 208, Arca Cæsarea - 18 o 19 de març de 235, Moguntiacum) foguèt un emperaire roman que reinèt dau 11 de març de 222 a sa mòrt. Succediguèt a Elagàbal‎ e foguèt remplaçat per Maximin Ièr. Son assassinat entraïnèt la fin de la dinastia severa e lo començament de la crisi militara romana dau sègle III.

Sever Alexandre
Retrach de Sever Alexandre sus una pèça de moneda
Retrach de Sever Alexandre sus una pèça de moneda
Retrach de Sever Alexandre sus una pèça de moneda
Biografia
Naissença 1èr d'octòbre de 208
N. a
Decès 18 de març de 235
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
País: Empèri roman
Epòca: Antiquitat
Règne: 222-235
Davancièr: Elagàbal
Successor: Maximin Ièr
 
Bust de Sever Alexandre.

Venguèt emperaire après l'assassinat per una revòuta populara, sostenguda per la garda pretoriana, d'Elagàbal vengut fòrça impopular. Sa politica foguèt donc relativament prudenta: associacion dau Senat au govèrn, programa de bastidas dins la capitala... etc. Pasmens, deguèt pauc a pauc faciar l'ostilitat dei militars gaire desirós de donar lo poder ai civius.

A partir de 231, lei frontieras de l'Empèri foguèron menaçats per lei partes e per lei germans. Una guèrra còntra lei partes s'acabèt per un succès relatiu: l'armada dei partes foguèt vencuda mai lo pilhatge dei regions orientalas poguèt contuniar. Durant aquela campanha, deguèt faciar l'ostilitat de sei tropas e quauquei revòutas se debanèron localament. La situacion s'agravèt en 233 quand leis alamans menacèron au nòrd. Septim Alexandre assaièt de negociar e de crompar la patz entraïnant la revòuta de sei soudats e son assassinat.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar