Saut d'esquí

Lo saut d'esquí es una de las espròvas mai espectacularas dels espòrts d'ivèrn, e es fòrça atractiu quitament per aqueste que son gaires afogats d'aqueste espòrt. Es una espròva qu'a una granda dificultat tecnica e requerís per aquò fòrça preparacion, que l'esquiaire deu en mai sautar lo mès luènh possible, e tanben aterrir sens contratemps. Un accident en mai de damatjar lo resultat pòt aver de consequéncias fòrça grèvas per l'esportiu. En mai d'anar mai luènh possible, se deu far lo vòl amb armonia e estetica, que la jurada pren en compte la distància e l'estil.

Martin Koch a la copa del monde de 2011

Istòria

Trempolin de saut.

Los sauts d'esquí an per origina, coma gaireben totes los espòrts d'ivèrn, dins los païses nordics d'Euròpa. A l'ora d'ara los païses coma Norvègia, Finlàndia, Soïssa o Alemanha fan concurréncia per l'egemonia de los esquiaires davant lo Japon, e tanben de païses coma los Estats Units d'America, Eslovènia o Àustria. La tecnologia a un ròtle sempre mai important, e a l'ora d'ara los esquiaires fan fòrça ensags en tunèls de vent per trobar la posicion aerodinamica ideala que los permetrà aterrir mai luènh. Aital los equipament devon ofrir la minima resisténcia a l'aire. Coma espòrt olimpic faguèt son aparicion ja a la primièra edicion dels jòcs d'ivèrn, los Jòcs Olimpics de Chamonix 1924, ont se fasiá concurréncia sus un trempolin de 80 mètres. En 1972 la federacion internacionala establiguèt coma oficialas las actualas espròvas de K-90 e de K-120. L'espròva per equipas es mai recenta e reconeguda als Jòcs Olimpics de Calgary 1988, ont ganhèt l'aur l'equipa de Finlàndia. Las femnas comencèron a practicar aquela disciplina dins los ans 1970, amb las precursoras coma Anita Ward, e son ara presentan al Jòcs Olimpics dempuèi 2014 (espròvas individualas solament).

Tecnica

Lo nomenat aterrisstage en estil telemark, nomenat aital per la region Telemark de Norvègia.

Per realizar lo saut l'esquiaire se situa en naut de la rampa de enlairament e se lança cap aval amb unes esquís d'unes 12 cm de larg. Aquerís de velocitat fins a arribar a unes 100 km per ora, moment que se realiza lo saut nomenat punt de construccion, qu'es lo moment mai important, que l'esquiaire deu realizar lo vam a un moment precís: un retard d'unes centens de segonda pòt resultar de mètres en la longor tròp prèp.

Pendent lo vòl los esquiaires pòdon adoptar diferentas posturas amb los braces: la mai comuna es amb los esquís dobèrts, lo còrs plaçat cap abans e los braces quichats lo long del còrs, una autra es amb los esquís dobèrts en forma de V, los braces en parallèl, o alara una combinason de las doas precedentas descrivent amb los braces e cambas una forma de letra H. L'estil en V foguèt emplegat pel primièr còp per Jan Boklöv dins los ans 1980.

Arriba fin finala lo moment mai perilhós, qu'es l'aterrissatge. Unes esquiaires lo realizan lo realizan dins la nomenada la posicion telemark, es a dire, amb un genolh cap abans, que se carga de sosténer l'impacte brutal sus tèrra. En aquel moment s'utilizan tanben los braces per equilibrar lo còrs e pas càser.

Equipament

Fixacions: Las fixacions devon èsser montadas de forma parallèla a la direccion de la trajectòria. La fixacion deu èsser plaçada de tal biais que, pel mens, 57% de la longor totala de l'esquí s'utiliza la partida abans.

Bòtas. Las bòtas devon aver un de talon naut, flexiblas mas fèrmas, amb un pichon enfortiment davalant. Son dessenhadas per permetre que lo sautaire s'incline pendent lo vòl.

Ligams de Connexion: la fixacion es un ligam que fixa l'esquí a la bòta e permet que los esquís basculen pendent lo saut.

Vestit de saut: Totas las partidas del vestit de saut devon èsser realizadas amb lo mèsme material e ofrir una cèrta permeabilitat a l'aire e aver una espessor maximala. La talha d'un vestit de s'adaptar a la forma del còrs en posicion drecha, amb una determinada tolerància al movement.

Esquís de saut: Los esquís de saut son fabricats subretot per lor usatge sul trempolins de sauts d'esquí. Se pòdon utilizar d'esquís amb una longor maximala de 146% de la nautor corporala totala del sautaire. La corba e la forma dels esquís pòt adoptar unas formas geometricas.

Modalitats

Als Jòcs Olimpics d'ivèrn se disputan tres modalitats:

-Sauts dempuèi lo trempolin de 90 mètres, tanben nomenat (K-90), es a dire per una rampa de 90 mètres de longor.

-Sauts dempuèi lo trempolin de 120 mètres, (K-120), es a dire per una rampa de 120 mètres de longor. Logicament dins aqueste segond cas la velocitat aquerida es mai granda e doncas las distàncias que s'atenhon en lo saut o son tanben.

Dins aquestas espròvas cada participant deu far dos sauts, en addicionat los punts dels dos e ganha aquel de realiza lo mai de punts.

Jòcs d'ivèrn 2010.

-Sauts dempuèi lo trempolin de 120 mètres per equipas, en aquel cas s'agís d'equipas formadas de quatre sautaires, cadun deu cal far dos sauts. S'addiciona a la fin los punts obtenguts per totes eles dins los uèch sauts e ganha l'equipa que fa lo mai de punts.

Mai, los sauts d'esquí fan partit d'un autre espòrt olimpic, lo Combinat Nordic, consistissent en una combinason de sauts d'esquí amb una correguda d'esquí de fons.

Forma fisica

Segon lo reglament los sautaires d'esquí qu'an un indèx de massa corporala per tròp minim es sancionat per cauçar d'esquís mai corts, que reduson la sustentacion aerodinamica. Aquelas nòrmas venguèt necessària dempuèi la deteccion dels cases grèus d’atlètas amb pes bas.

Evaluacion d'una competicion

Diferent punts e de zònas del saut: A-B = punt de sortida; t = partença del saut; HS = longor totala de la rampa; P-L = airal d'aterrissatge; K = punt de construccio.

Lo resultat final d'una espròva de sauts s'obten de l'avaloracion de las doas menas de la competicion (primièra e segonda).

Lo nombre total de punt d'una mena se calcula per la soma de:

• Los punts obtenguts per la longor del saut (mètres convertits a punt per distància).
• Los punts atenguts per execucion del vòl (de punts d'estil concedit pels jutges de l'espròva).

Punt per Distància: Un saut qu'arriba al punt de construccion, (O P-K) (lo punch de calcul es determinat per la mesura del trempolin) obten 60 punts. Per de sauts efectuats abans o après lo punt-K, s'addiciona o se sostrai de punts per determinar lo calcul final; cada mètre per passant o pas lo K se veirà aumentat o redusit en 1,8 punts (pel trempolin long) e 2,0 punts (pel trempolin normal). La longor del saut se mesura dempuèi la broa de la rampa de sortida fins al punt d'aterrissatge del sautaire e s'aumenta aquela mesura en 0,5 mètres.

Punts d'estil: Per un vòl perfièch, un sautaire pòt obténer 20 punts al maxim per cada accion. Los jutges (cinc) sostrason de punts per errors comesas pendent lo vòl, la recepcion e la frenada, per fin finala escartar la nòta mai nauta e la mai bassa dels cinc. Los punts maximals que se pòdon sostraire per errors comesas pendent lo vòl e la fasa d'aterrissatge son de 5,0 punts, alara que per la frenada se pòt deduire fins a 7,0 punts.

Popularitat

Lo saut d'esquí es fòrça popular pals espectators d'Escandinàvia e Euròpa Central. Tradicionalament, los païses amb mai de practicants son Finlàndia, Norvègia, Alemanha, Àustria, Polonha, Soïssa, Eslovènia e lo Japon. Pasmens, i a sempre agut d'esquiaires d'autres païses. Lo Torneg Quatre Trempolins, que se debana annalament en quatre luòcs, a Bavièra, Alemanha e Àustria a la fin de l'annada, es fòrça popular.