Sètge d'Avinhon (1226)
Sètge d'Avinhon (1226)
| |
---|---|
Informacions generalas | |
Data | 10 de junh - 12 de setembre de 1226 |
Luòc | Avinhon |
Eissida | Victòria francesa |
Belligerants | |
Reiaume de França |
Marquesat de Provença |
Comandants | |
Loís VIII de França |
Ramon VII de Tolosa |
Batalhas | |
Lo sètge d'Avinhon se debanèt dau 10 de junh au 12 de setembre de 1226 durant la Crosada deis Albigés au començament de l'intervencion dirècta dau rèi francés Loís VIII dins lo debanament deis operacions. S'acabèt per una victòria francesa e la conquista de la vila que va entraïnar l'afondrament de la resisténcia occitana dins leis estats Trencavel e una partida importanta dei possessions dau còmte de Tolosa.
Pasmens, au començament de l'annada, la novèla de l'arribada d'una Crosada dirigida dirèctament per lo rèi de França aviá entraïnat una onda de declaracions de somission dei vilas o dei senhors occitans. D'èfect, per la màger part dei populacions, lo rèi èra un personatge sacrat e la poissança de son ost acampat a Borges una menaça tròp importanta per resistir. Ansin, a partir de març de 1212, la defensa occitana dins lo Marquesat de Provença, leis estats Trencavel e lei possessions indirèctas dau còmte de Tolosa èra fòrça afeblida e lei Francés pensavan rescontrar ges de resisténcia importanta fins au relarg de Tolosa.
Coma la màger part dei vilas de la region, Avinhon aviá mandat una mission diplomatica a Loís VIII per l'assegurar de sa somission e de son ajuda. Après l'intrada dau rèi a Lion lo 28 de mai, una delegacion novèla foguèt tornarmai mandada a Montelimar per confirmar aquelei disposicions. Pasmens, dins lo corrent de la fin dau mes de mai, Ramon VII mandèt una mission auprès dei dos consòls de la vila que son objectiu èra d'obtenir l'aliança d'Avinhon còntra lei Francés. Ansin, en cambi de libertats suplementàrias, Avinhon cambièt de camp e sei consòls acceptèron de defendre la ciutat còntra lei Francés. Lo 7 de junh, quand arribèt lei premiereis unitats francesas, la vila èra lèsta a resistir e, lo 10 de junh, Loís deguèt ordonar de començar lo sètge de la vila.
Lei premiers mes dau sètge foguèron a l'avantatge dei defensors. Avinhon èra fòrça ben forticada e sei barris capitèron de replegar leis assauts francés enterin que lei tropas de Ramon VII ataquèron lei linhas d'avitalhament francesas. Dins lo camp francés au contrari, lo moral acomencèt de demenir en causa de la manca de motivacion de certanei senhors ostils a l'idèa de participar a una guèrra de despossession d'un autre senhor e d'una epidemia de disenteria. Ansin, certanei senhors coma Thibaud IV de Champanha abandonèron la Crosada tre la fin dei quaranta jorns dau servici d'ost.
La situacion cambièt a partir dau mes d'aost. Meme se leis assauts francés foguèron encara replegats, lo blocus de la vila foguèt renfòrçat e lo manjar acomencèt de mancar. En setembre, lei consòls acomencèron de negociar la rediccion que foguèt finalament acceptada lo 12 de setembre. Avinhon deguèt destrurre sei barris e sei tors, donar son artilhariá ai Francés, pagar d'indemnitats importantas au rèi de França e a la Glèisa, destrurre tres cents ostaus, donar la vila de Bèucaire au rèi de França e mandar trenta chivaliers en Tèrra Santa.
Après aquela victòria, l'armada francesa poguèt contuniar son avançada vèrs l'oèst e conquistar sensa combat leis estats Trencavel. En revènge, aguèt pas pron de temps per preparar una ataca còntra Tolosa. Lo sètge de Tolosa foguèt donc reportat a 1227. Pasmens, en causa de l'epidemia de disenteria apareguda au sètge d'Avinhon, lo rèi Loís VIII moriguèt lo 8 de novembre de 1226. Son successor èra un enfant e sa mòrt entraïnèt donc la revòuta de la màger part dei territòris occitans còntra lei Francés.