Pierre Curie
Pierre Curie (1859-1906) foguèt un fisician francés, pionièr en l'estudi de la radioactivitat e descobridor de la piezoelectricitat, que foguèt premiat amb lo Prèmi Nobel de Fisica l'an 1903.
|
Pierre Curie
| |
|---|---|
 | |
| Naissença | 15 de mai de 1859 París, França |
| Decès | 19 d'abril de 1906 París, França |
| País d'origina |  França
|
| Nacionalitat | |
| Profession | fisician |
| Ocupacion | |
| Luòc de trabalh | |
| Distincions | Prèmi Nobel de fisica en 1903 |
Biografia modificar
Nascuf lo 15 de mai de 1859 dins la vila de París, foguèt educat per lo sieu pròpri paire e destaquèt en matematicas e geometria. Als 18 ans finalizèt d'estudis equivalentes a una licenciatura universitària mas poguèt pas doctorar-se per la manca de sòus, que la obliguèt a dintrar a trabalhar en un laboratòri.
Descobèrtas modificar
Lo 1880 descobriguèt la piezoelectricitat amb lo sieu fraire Jacques, es a dire, lo fenomèn qu'al comprimir un cristal se genèra per el un potencial electric. Posteriorament ambedós fraires demostrèron l'efièch contrari: que los cristals se pòdon desformar quand se someton a un potencial.
Pendent lo sieu doctorat e los ans seguents se consacrèt a metre en examen de tèmas de magnetisme. Desvolopèt una balança de torsion fòrça sensible per estudiar de fenomèns magnetics e estudièt lo ferromagnetisme, lo paramagnetisme e lo diamagnetisme. Coma resultat d'aqueles estudis cal destacar la descobèrta de l'efièch de la temperatura sul paramagnetisme, conegut a l'ora d'ara coma la lei de Curie. Descobriguèt tanben que las substàncias ferromagnèticas presentan una temperatura per que pèrdon dessús el lo sieu caractèr ferromagnètic; aquela temperatura se coneis coma temperatura o punt de Curie.
Lo 1903 li foguèt concedit lo Prèmi Nobel de Fisica, amassa amb Marie Curie e Antoine Henri Becquerel, en reconeissença de los sieus extraordinaris servicis realizats amassa en las investigacions de la radiacion descobèrta per Henri Becquerel.
