Pèine
| Pèine | |
|---|---|
 Pèine après la restanca de las Olivetas. | |
| Caracteristicas | |
| Longor | 32,9 km |
| Bacin | 120 km2 |
| Debit mejan | 3 m3⋅s-1 (Pesenàs) |
| Riu | |
| Font | font |
| · Localizacion | Pesena de las Minas |
| · Coordenadas | 43° 36′ 43″ N, 3° 15′ 19″ E |
| Confluéncia | l'Erau |
| · Localizacion | Pesenàs |
| · Coordenadas | 43° 26′ 59″ N, 3° 26′ 18″ E |
| Geografia | |
| Païses traversats | França |
| Regions traversadas | Occitània |
| Vilas principalas | Pesenàs |
Pèine es una aiga del departament d'Erau, afluent d'Erau en region d'Occitània, ancianament de Lengadòc-Rosselhon.
Geografia modificar
Sa longor es de 32,9 km. Nais a Pesena de las Minas e s'escampa dins Erau a Pesenàs.
Toponimia modificar
Las fòrmas ancianas son in filo Pedene en 1225, Peyne en 1643, la Peine en 1740-60, Peine R. en 1770-1772 (mapa de Cassini). « Lo nom local autentic es Pèiné, emplegat al masculin e sense article » (L. Michel, Revue des Langues Romanes, LXXIV. p. 55). Lo nom es a l'origina del luòc Chemin Dupeyne (Alinhan del Vent), escrit sul cadastre Chemin Dépeyne. Se constata que la francizacion del nom d'aquel camin garde encara lo genre masculin. Vendriá de *Pédenu, d'origina preceltica e de sens desconegut, tanben basa de Pesenàs e de Pesena de las Minas. *Pédenu > *Pedne > Pèiné (segon L. Michel, article citat, p. 57-59)[1]. En acceptant l'etime, caldriá probablament corregir *Pédenu > *Pézeno > *Pèzne > Pèiné.
Xavier Delamarre dona a Pèine l'etime Petinā, « la (sic) Peyne »[2]. Lo t intervocalic dona normalament -d- (POTERE > poder, FATA > fada, COTONEU > codonh, etc), mas de còps [z] (QUATERNIO > quasèrn o casèrn, SPATHA > espasa), donc en teoria PETI- pòt menar a Pèse-, mas probable que Petinā, nom gallic conjecturat per Delamarre, pas atestat, a, çò pus mens, una autra vocala finala.
