Nicolás de Ovando
Nicolás de Ovando (1460, Valladolid - 29 de mai de 1511, Madrid) èra un soudat e un noble espanhòu. Chivalier de l'Òrdre d'Alcántara, tenguèt un ròtle important dins l'establiment e l'organizacion dei premierei colonias espanhòlas d'America.
Nascut en Castelha, es depintat coma un òme piós per sei contemporanèus. Intrat dins l'Òrdre d'Alcántara, ne venguèt Mèstre e foguèt chausit lo 3 de setembre de 1501 per lei Rèis Catolics per remplaçar Francisco de Bobadilla coma governador deis Índias Occidentalas après una tiera de planhs de Cristòl Colomb. I desbarquèt lo 13 de febrier de 1502 amb una flòta d'un trentenau de naviris, 2 500 colons e l'òrdre d'estendre l'influéncia politica, religiósa e administrativa d'Espanha dins la region.
Tre son arribada en Hispaniola, reprimiguèt durament una revòuta indigèna. Puei, organizèt la produccion de sucre dins la colonia e lei premiereis importacions d'esclaus africans. D'efèct, la populacion demenissiá rapidament (aperaquí 500 000 abitants en 1492, 60 000 en 1507) en causa dei malautiás portadas per leis Europèus e de la crudelitat utilizada per lo governador per reprimir tota menaça de resisténcia. Assaièt tanben de desvolopar l'industria miniera dins l'illa mai lo projècte aguèt gaire de succès en causa de l'abséncia de jaciments metallics importants.
En 1504, la crudelitat de Nicolás de Ovando comencèt d'èsser denonciada e la rèina Isabèl se'n inquietèt. Voliá lo punir mai moriguèt lo 26 de novembre de 1504. De Ovando demorèt en plaça fins a 1509 e foguèt pas inquietat per seis accions en America.