Miquel Costa i Llobera
Miquel Costa i Llobera (en castelhan: Miguel Costa y Llobera; Pollença, 10 de març de 1854 – Palma, 16 d’octòbre de 1922) foguèt un poèta malhòrquin de lenga catalana, prèire e escrivan.
  | |
| Biografia | |
|---|---|
| Naissença | 10 de març de 1854 Pollença |
| Mòrt | 16 d'octobre de 1922 (68 ans) Palma |
| Donadas personalas | |
| Nacionalitat | Espanhòla |
| Religion | Catolicisme |
| Formacion | Universitat Pontificala Gregoriana |
| Activitat | |
| Profession | poèta, Prèire e escrivan |
| Genre | Poesia |
| Movement | Escola Mallorquina (ca)  |
| Professors | Josep Lluís Pons i Gallarza |
| Prèmis | |
| |
Foguèt discípol del poèta barcelonés Josep Lluís Pons i Gallarza e condiscípol del poèta Joan Alcover, e d'autres autors contemporanèus qu'apartenián a l'Escòla Malhorquina. En 1902 foguèt Mèstre en Gai Saber.
Mantuna de sas poesias es estada revirada a d'autras lengas o musicada en catalan. Particularament, sa creacion mai emblematica de Costa i Llobera foguèt lo poèma Lo Pi de Formentor, una de las poesias mai coneishudes de la literatura catalana.
Lo poèta mantenguèt qualques correspondéncias per letra amb Frederic Mistral.
Òbras
modificarEn catalan:
- Lo pi de Formentor (1875)
- Poesies (1885)
- De l'agre de la terra (1897)
- Tradicions i fantasies (1903)
- Horacianes (1906)
- Visions de Palestina (1908)
En castelhan:
- Líricas (1899)
