Mièg de dubertura (rugbi de XV)

Lo Mièg de dubertura o obreire (en anglés : Fly-Half) es un pòste de rugbi de XV associat mai sovent al numèro 10. Es lo jogarga cargat de l’orientacion del jòc de la seuna equipa aprèp una fasa de conquèsta (mesclada, tòca) dubrissent suls tres quarts (que lo nom) o frapant lo balon al pé. Amb lo mièg de mesclada, forma una associacion: la noseda , importanata dins l'organizacion d'una equipa. Amb la lor causida, influencian de biais determinant la mena de jogar de l'equipa. Lo mièg de dubertura a un ventalh larg de possibilitats tacticas que s'ofrisson a el segune las situacions.

Lo mièg de dubertura Jeremy Staunton ensag un penalitat.

Lo jòc de pé es important per aquel pòste. En fasa defensiva, lo jòc de pé del mièg de dubertura a sovent per tòca de sostar l'equipa trapan una tòca mai luènh possible dels seus pals. En ataca, lo seu jòc de pé pòt permetre d'ocupar lo prat en gardant le balon dins l'airal de jòc per quichar enseguida l'equipa advèrsa. Pòt tanben frapar una candèla, mai sovent cap a l'arrièr advèrs per l'obligar a un dual aerian escalabrós e atal desorganizar la defensa. Pòt tanben utilizar lo cop de pé de seguida, per el meteis o un coequipièr, a tèrra o ben en dessús del mièg de dubertura e los centres advèrses. Pòt tanben se trobat posicion d'ensejar de tombats.

Dubrir lo jòc de pé, lo mièg de dubertura utiliza sovent lo jòc de man. Dins aquel cas, es el qu'anòncia las combinasons de jòc, causís d'escartar lo balon fins a las alas o de far jogar los seus centres en percussion al centre del terren. Lo jòc de man es utilizat per mira de marcar un ensag en utilisant la velocitat e l'agilitat dels tres quarts d'en primièt o, pendent las fasas del jòc mai prolongadas, per començar e destabilisar la defensa abans de començar un nòu movement ofensiu. Aquela alternativa es pasmens rarament utilizada quand l'equipa es jos pression dins los seus 22 mètres, levat cas excepcional (fin de partida amb enjòc o superioritat numerica per exemple).

Lo seu ròtle fòrça estrategic sul prat ne fa la cibla principala de las tresenas linhas advèrsas, que cercan a tornar mai aviadament sus el per l'empachar de desvelopar lo jòc de l'equipa. Lo fach qu'atrai lo primièr ridèl defensiu pòt aver tanben una granda importança tactica. Amb d'enganas de passas e de trajectòrias de correguda dels seus centres, pòt alara prene de contrapé la defensa advèrsa se decidís de corrir amb lo balon a la man.

Existís pas d'estereotipe fisic per aquel pòste: de jogaires son pichons e leugièrs, d'autres son grands e pesucs, d'autres encara son puslèu lents e d'autres aviats. Lors capacitats fisicas determinan a vegada lors causida de jòc e de jogaires poderoses esitan pas a far plan sovent desfisança a la linha de defensa advèrsa.

Qualques mièg de dubertura: Fred Allen(NZ), Phil Bennett(GAL), Naas Botha(RSA), Mark Ella(AUS), Barry John(GAL), Diego Dominguez(ARG, ITA), Jack Kyle(IRL), Michael Lynagh(AUS), Ian McGeechan(ECO), Cliff Morgan(GAL), Bennie Osler(RSA), Hugo Porta(ARG), Jonny Wilkinson(ANG), Stephen Larkham(AUS), Carlos Spencer(NZ), Grant Fox(NZ), Ronan O'Gara(IRL), Daniel Carter(NZ), Brock James(AUS), François Trinh-Duc(FRA), Frédéric Michalak(FRA).

Vejatz tanben

modificar