Marcello Mastroianni

Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni (1924-1996) foguèt un actor italian de cinèma.

Marcello Mastroianni
Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni
Marcello Mastroianni, 1991.
Marcello Mastroianni, 1991.
Marcello Mastroianni, 1991.
Naissença 28 de setembre de 1924
N. a
Decès 19 de decembre de 1996
D. a
Causa de decès
Assassinat/ada per
Luòc d'enterrament
Lenga mairala
Fogal ancestral
País de nacionalitat
Paire
Maire
Oncle
Tanta
Grands
Bèlamaire
Bèlpaire
Fraire
Sòrre
Conjunt
Companh/a
Filh/a
Religion
Membre de
Familha nòbla
Membre de
l'equipa esportiva
posicion de jòc
tir (esquèrra/drecha)
grad dan/kyu
Grop etnic
Orientacion sexuala
Profession
Emplegaire
Domeni d'activitat
Escolaritat
Diplòma
Director de tèsi
Estudiant de tèsi
Foncion politica
Residéncia oficiala
Predecessor
Successor
Partit
Tessitura
Label discografic
Lista de cançons
Discografia
Mission de l'astronauta
Distincions e prèmis
Branca militara
Grad militar
Etapa de canonizacion
Familha nòbla
Títol de noblesa
Títol onorific
Comandament
Conflicte
Jorn de la fèsta
Nacionalitat Bandièra d'Itàlia Itàlia
Profession(s) Actor de cinèma
Ficha IMDb

Biografia

modificar

Actor italian per excelléncia, segurament lo pus celèbre del mond del cinèma internacional de las tres decennias que seguisson la Segonda Guèrra Mondiala, conquista la siá notorietat sens objectius clares, al contrari d'autres actors de la siá generacion. De 1938 a 1943, obten de papièrs d'en figurant o «d'utilitat» en qualques pelliculas, après, en basa a l'oposicion familiala al fascisme, se vei obligat a s'amagar fins a la fin de las ostilitats de la Segonda Guèrra Mondiala. Dempuèi 1945, s'inscriu al Centre universitari de teatre (Centro Universitario Teatrale ) ont coneis Luchino Visconti que li procura un ròtle en una òbra teatrala que dirigís, Un tramvia nomenat desir. En las siás interpretacions al teatre, aurà escasença de trabalhar amb Giulietta Masina e aital conéisser lo sieu marit, Federico Fellini; aquela amassada a una influéncia considerabla a la siá carrièra.

Dins lo cinèma, va de ròtles mendres e fòrça segondaris fins lo 1955 ont obten lo sieu primièr prèmi, un Nastro d'Argento per lo sieu ròtle de Pasquale a *Giorni de amore dirigida lo 1954 per Giuseppe De Santis e Leopoldo Savona.