Lotari Ièr (795 - 29 de setembre de 855, Prüm) es un sobeiran franc que foguèt rèi d'Itàlia de 817 a 843 e rèi de Francia Mediana e emperaire d'Occident de 843 a 855. Eiretèt d'una partida dei domenis de son paire Loís lo Pietós (814-840) e partejèt a son torn sei tèrras entre sei fius Loís II d'Itàlia, Lotari II de Lotaringia e Carles de Provença. Es una figura importanta de l'istòria dei domenis carolingians.

Pèça de moneda batuda durant lo rèine de Lotari.

Fiu ainat de Loís lo Pietós e d'Ermengarda, foguèt nomat rèi de Bavièra avans de recebre la dignitat imperiala en 817. Après una expedicion còntra de rebèls en Itàlia en 822-825, foguèt associat au govèrn de l'Empèri per son paire en 825. Desirós de mantenir l'unitat dau territòri carolingian, assaièt sensa succès de s'opausar a l'atribucion de tèrras a son frairastre Carles lo Calvet en 829. Après aquela revirada, assaièt de prendre dirèctament lo poder, mai foguèt exiliat en Itàlia. A la mòrt de Loís lo Pietós, se proclamèt cap de la totalitat de l'Empèri, mai foguèt batut per sei fraires Loís lo Germanic e Carles lo Calvet a Fontenoy-en-Puisaye en 841. Deguèt alora acceptar lo Tractat de Verdun e lo partiment dei domenis carolingians. Obtenguèt ansin un territòri anant de la mar dau Nòrd au nòrd d'Itàlia e, coma fiu ainat, lo títol imperiau. Durant leis annadas seguentas, menèt divèrsei campanhas còntra lei Vikings en Frísia e còntra lei Sarrasins en Itàlia. En 855, fatigat, abdiquèt e partejèt sei territòris entre sei fius e se retirèt a l'abadiá de Prüm onte moriguèt quauquei mes pus tard.

Liames intèrnes

modificar

Bibliografia

modificar

Nòtas e referéncias

modificar