Los enfants de lisardon

Los enfants de lisardon es una cançon tradicionala occitana (cantada per Pèire Maria Blaja e per La Mal Coiffée):

Los enfants de lisardon se ne van per las batalhas.
A las batalhas del rei, los qu'i van non tornan gaire.

Lo bel Joan se n'es tornat, non pas Joan-Frances encara.
Sa maire lo vei venir per un prat que verdejava.

Coneguèt a son agach que son enfant era triste.
"Ò ! filhet lo meu filhet ! qu'una color an tas fardas ?

- Entre ieu e mon chaval que portam vint è nau plagas.
Ieu que n'en pòrti las nau, mon chaval totas las autras.

Aprestatz me un bon lèit, ieu i demorarai gaire.
Serai mòrt a mieja nuèit, mon chaval a punta d'alba.

Enteratz me al sarat, mon chaval a la campanha.
A ieu cargatz me de flors, al chaval totas las armas."

Diràn los que passaràn : "De que son aquelas armas ?
De l'enfant de lisardon que fuguèt a las batalhas.