Lo pòrta lieit

Lo pòrta lieit es una cançon de Rosina de Pèira :

Qun polit lièit, la nòvia qu’a
Se l’a ganhat dab son bien har ;
Dab son bien har e dab l’amor
Atau hèn las hilhas d’onor.

Amassa, nòvia, tos citlhons
Te serviràn de borrassons.
Amassa, nòvia, tos davantaus,
Te serviràn de cabedaus.

Espia, nòvia, ton lièit partir :
Doman te’o calerà seguir.
Espia, nòvia, ton lièit ont va :
Doman t’i calerà cochar.

Bèth coishin e bèth matalàs :
Es domatge qu’anguetz ont vatz.
- Tòca tos buèus, boèr diligent,
Tot çò que pòrtas vau argent.
- Tòca tos buèus, boèr delicat,
Tot çò que pòrtas n’es pagat.
Obris la pòrta, nòvia d’enguan,
Aci lo lièit que te portam.

E linçòus blanc coma papèr
Potam entà tu bandolèr,
Bandolèr, vei çò que portam :
Un lièit tan bèth, linçòus tan blanc
Lo pair deu nòvi demandam
Perqué recèpia çò que portam.
Obrissètz pòrtas, contavents,
Que vos portam de bèths presents.

Lo lièit es de viuletas,
E de ròsas musquetas,
Lo torn deu lièit :
Nòvia, tas amoretas pèrdes anuèit
Sortissètz donc, los ahumats
Veiras passar los bien cohats.