Loís Bazerque

Loís Bazerque (9 de mai de 1912, Tolosa – 10 de decembre de 1992) es un òme politic français. Foguèt cònsol màger SFIO de la vila de Tolosa d'octobre de 1958 a març de 1971.

Resistent, membre del conselh municipal de Ramond Badiou, foguèt designat per lo remplaçar en 1958, quand aquel daissèt sos mandats en protèsta contra lo raliament de la SFIO a Charles de Gaulle. Trobèt una vila gerida prudentament per una majoritat socialista e centrista que volguèt modernizar, en l'adaptant a l'automobíl, a la construccion en nautor devans l'urgéncia de la creissénça demografica e lo desvolopament aviat de l'industria aeronautica.

En dètz ans la comuna agencèt l'emsems del malhum de las carrièras e del transpòrt e se bastiguèt 40 000 demoranças qu'una granda partida en compromés entre la vila e los promotors. Aprèp las ciutats d'Aste e d'Empalot e en fàcia del projècte de Colomièrs capitat per son colèga del conselh general Eugène Montel, Loís Bazerque lancèt lo projècte contestat del Grand Miralh jos la responsabilitat arquitecturala de Georges Candilis, l'un dels principals disciples de Le Corbusier. Symbòl d'accession de las classas mejanas al lotjament confortable (aiga cauda e electricitat), aquel quartièr prolonga l'urbanizacion de la vila cap al sud-oèst.

Lo desvolopament de la comuna e de sos servicis, lo relai del clientelisme, lo sosten centrista de son cònsol als afars socials Pèire Baudis, li facilitèron sas reelecions contra los Gaullistas, que capitèron pas a s'implantar vertadièrament, e contra lo PCF o lo PSU de l'ancian cònsol (Badiou). Pasmens, la lentor de qualques projèctes (andanas Joan Jaurés, Miralh) e de las dificultats politicas (tensions dins sa majoritat a la succession de Montel al conselh general en 1966, afondrament de la SFIO aprèp Mai de 1968 qu'estimulèt lo PSU local, e subretot ruptura amb lo centre drech) lo faguèt pèrdre la municipalas de 1971. Es son cònsol Pèire Baudis que, al segond torn, ganhèt.

Precedit per Ramon Badiou puèi G. Carrère (interim)

cònsols màger de Tolosa 1958 - 1971

Seguit per Pèire Baudis