Leon de Berluc de Perussis

felibre e istorian francés (1835-1902)

Leon de Berluc de Perussis[1] (Ate, 1835 - Ais de Provença, 1902) foguèt un avocat, intellectuau, jornalista, istorian e poèta occitan. Tanben li diguèron lo felibre de Berluc.

Infotaula de personaLeon de Berluc de Perussis
lang=oc
Modifica el valor a Wikidata
Biografia
Naissença14 de junh de 1835 Modifica el valor a Wikidata
Ate Modifica el valor a Wikidata
Mòrt2 de decembre de 1902 Modifica el valor a Wikidata (67 ans)
tour de Porchères (fr) Traduire Modifica el valor a Wikidata
Foncions
Majourau dóu Felibrige
1876 – 1902 – Édouard Aude (fr) Traduire → Modifica el valor a Wikidata
Donadas personalas
NacionalitatFrancesa
FormacionLiceu Hoche (ca) Traduire
collège Mignet (fr) Traduire
Facultat de Dret d'Ais de Provença (ca) Traduire
Universitat Paul Cézanne (ca) Traduire Modifica el valor a Wikidata
Autres
ParentsFortunat Pin (sogre (ca) Traduire)
Fortunat Pin (oncle)
Bruno Durand (ca) Traduire (nebot)
Fortunat Pin (oncle) Modifica el valor a Wikidata
Léon De Berluc-Perussis
Léon De Berluc-Perussis

Descendent d'ancians nòbles provençaus, foguèt amic de Frederic Mistral e inspirèt lei teorias federalistas de Josèp d'Arbaud. Fondèt l'Acadèmia dau Sonet, que Mistral la critiquèt per de questions de direccion e perque i aviá d'intellectuaus francés. Adoptèt tanben lo programa descentralizaire dau Còmte de ChambòrdQuau? e la 'Declaracion dei jovei felibres' dau 22 de febrier de 1892. Èra un bibliofil conegut, e a sa mòrt laissèt mai de 10 000 libres a la vila de Forcauquier.[cal referéncia]

  • Cant dei forcauquierencs a Nòsta Dama de Provença [Cant di Fourcauquieren à Nosto-Damo de Prouvènço]
  • Dos novès latins inedits de Fortunat Pin [Dous nouvè latin inedi De Fourtunat Pin]
  • Per un cròs [Pèr un cros]
  • Mon ostalet [Moun oustalet]
  • Lo panegiric de Sant Gargamèu [Lou panegèri de Sant-Gargamèu]
  • Fònt Joana d'Arc a Forcauquier [Fount Jano D'Arc à Fourcauquié]

Bibliografia

modificar

Ligams extèrnes

modificar
  1. de Berlu de Perussis, en nòrma mistralenca, dins  L'Aiòli. - Annado 06, n°207 (Setèmbre 1896).