La filha d’un paisan

La filha d’un paisan es una cançon de Rosina de Pèira :

De bon matin se lèva
La filha d’un paisan.
Se lèva amai s’abilha
Ne pren sos abits blancs.

Son paire ie damanda :
- Filha, ont volètz anar ?
- Voli’nar a Lauzun, mon paire,
Veire lo rèi passar.
- Non i anguetz pas ma filha,
Que vos’n tornariatz pas !
- Si farai ben, mon paire,
Que non me veiran pas..

Lo rèi n’èra en fenèstra,
La regardèt passar.
- Quala es aquela dama
Que passa per mon prat ?
- Sire, non sèi pas dama,
Sèi filha d’un paisan.
- Poiriatz l’estre d’un prince,
Que vos’n tornariatz pas.
Me zo plan dit mon paire,
Que me’n tornariai pas.