L'estrangièr

L'estrangièr es una cançon de Patric :

Arribava de luènh amb son grand mantèl
De posca sus la pèl e sul cap un capèl
Fasià paur als enfants li escampavan de peiras
Lo mostrava del det coma s'èra missant

Per trapar de trabalh aquò duret un mes
Lo fagueron susar li doneron pas res
Manjava era content dormissià sus la palha
E cantava sovent coma canta un enfant

Una nuòch de genièr dins un ostal en fuòc
Foguet el l'estrangier que sauvèt de la mòrt
Un enfant demorat au mitan de las flamas
Lo volguèron trapar per li dire mercès

Dins un vilatge vièlh arriba l'estrangièr
De posca sus la pel una nuòch de genièr