Julian de Casabona (1897-1988, Julien Casebonne en francés) qu'ei un escrivan de lenga occitana originari de Bearn, membre de l'Escòla Gaston Febus, la branca bearnesa e gascona deu Felibritge. Vadut a Herrèra, que passè la màger partida de la soa vita a Busi, on hasè au paisan. Que descobrí la literatura gascona a l'atge de quinze ans au parat d'un devís de Simin Palai a Herrèra.[1]

  • 1926: Esprabes d'amou[2] (1926), un roman mercat per la critica de la vita a la vila e l'idealizacion de la vila a la campanha. Que contien totun quauques beròis tablèus, mei que mei lo de la hèsta deu vilatge, e sus aqueth plan que pòt interessar lo legedor de uei lo dia. Qu'i parla de la vita de Tolosa on a viscut au darrèr de la guèrra.
  • 1954: Cinquante ans de bite paysane[3], ensemble de cronicas sus la vita agricòla.
  • 1975: Talhucs de prousey (1924-1934)[4], un recuelh de navèras qui presentan la vita en demiei rurau d'ua manièra realista a travèrs figuras tipicas de la duretat deus rapòrts sociaus: Lo bastard, La nòra, etc.
  • 1988, postume: U souldat biarnés à la guerre[5], un prosei autobiografic qui conta la mobilizacion, los combats e la vita au front pendent la purmèra guèrra mondiau.

Au dia de uei, la soa òbra qu'ei considerada com ua de las mei importantas òbras en pròsa de la literatura felibrenca gascona.


Nòtas e referéncias

modificar

Referéncias

modificar
  1. Segon Miquèu de Camelat dens un article titolat «Julien de Casabona» e publicat aus Reclams de Biarn e Gascougne.
  2. En grafia classica «Espravas d'amor».
  3. En grafia classica «Cinquanta ans de vita paisana».
  4. En grafia classica «Talhucs de prosei».
  5. En grafia classica «Un soldat bearnés a la guèrra».