Joan Damascèn
Joan Damascèn (vèrs 676 - 4 de decembre de 749) foguèt un teologian crestian dau sègle VIII. Es un sant dei Glèisas Catolica e Ortodoxa.
Nasquèt vèrs 676 dins una familha crestiana siriaca de foncionaris de Damasc. En despiech de la presa de la vila per leis Arabis en 635, sa familha gardèt sa posicion e contunièt de servir au sen de l'administracion. En particular, son paire capitèt d'obtenir lo mantenement dau culte crestian dins la Basilica Sant Joan Baptista. Joan Damascèn recebèt una educacion fòrça bòna e estudièt lei sabers grècs e musulmans. Après la mòrt de son paire, venguèt tanben un important foncionari dau Califat avans de venir monge a Jerusalèm. Participèt alora ai garrolhas religiosas de l'Empèri Bizantin, especialament aquela de l'iconoclasme, çò qu'entraïnèt son anatèma en 754 per lo concili de Hiereia. Pasmens reabilitat per lo segond concili de Nicèa en 787.
Son òbra es considerabla. Regarda subretot de questions teologicas mai Joan Damascèn estudièt tanben la musica liturgica e foguèt l'autor de plusors imnes. Son trabalh principau foguèt un obratge teologic de tres libres dich La fònt de la conoissença que tracta de logica, de l'eresia ismaelita, de l'islam e dei principis pus importants dau cristianisme. Escriguèt tanben mai d'un libre còntra lei movements eretics de la region (Còntra lei Nestorians, Còntra lei Jacobitas, Dialòg còntra lei Maniqueans... etc.).