Un ipodròm es un circuit destinat au l'espòrt ipic o a l'aviacion, mai sovent de forma oblonga.

Vista aeriana de l'ipodròm de Camp de Mart situat a Port Louis (Maurici).

Dins lo domèni ipic, de grasas o de tribunas son dispausadas als bòrds de la pista per aculhir los espectators. D'origina antica, los ipodròms èra alara destinats a las corregudas de carris. Los primièrs ipodròms modèrnes datan del sègle XVII e se desvolopan subretot al sègle XIX. La França es lo país que ne compta mai.

Dins l'aviacion, son de circuits d'espèra, per un o mai avions a l'arribada quand l'aeropòrt es encombrat. Mai lo nombre d'avions en espèra aumenta, mai lo nombre d'ipodròms aumenta.

Etimologia e terminologia

modificar

Lo mot « ipodròm » ven de grèc ancian ἱππόδρομος de « caval » (ἱππό) e « correguda » (δρομος). dona hippodromus en latin classic.

Descripcion

modificar
 
Tribuna dels espectators a Kincsem Park.

Lo principal element de l'ipodròm es una pista, mai sovent ovala, que se pòt recobrir d'èrbe, de sabla, o d'autras matèrias. Aquela pista es dotada un pal o d'un fial d'arribada. A l'entorn de l'ipodròm se pòt destriar de tribunas o grasas pels espectators, una tribuna pels jutges de corsa, un paddock per presentar los cavals abans la partença e un quadre de marca per mostrar los resultats. Al bòrd de la pista de l'ipodròm son destriats de marcas de distància. Segon lo tipe d'ipodròm, aquel pòt s'equipar de bòstias o castron de partença. Se n'an pas utilizan un elastic o una barrièra mobila. Lo mot « turf », d'origina anglesa, designa en realitat lo pelenc de l'ipodròm ont corrisson los cavals.

Istòria

modificar

L'Iliada d'Omèr conta qu'aquiles aviá traçat una pista per la correguda de carris emportada per Diomèdes[1]. Los primièrs ipodròms datean donc de l'Antiquitat. Lo primièr ipodròm permanent de la Roma antica es realizat per Tarquin lo vièlh. Se nomena Circus Maximus, d'ont ven lo tèrme de circ[2], e presenta una forma oblonga. Aqueles circs son dedicats a las corregudas de carris[3] e de cavals. Lo darrièr dels grands ipodròms de l'Antiquitat es aquel de Constantinòble, que demora en activitat fins a la la presa de la vila per la Quatrena crosada lo 1èr d'abril de 1204[4].

Las corregudas de cavals contunhan pendent tot l'Edat Mejana e fins a l'Edat modèrna en França, en Itàlia e en Angletèrra subretot, mas sens que siá mencion de pistas d'ipodròm. Las primièras espròvas d'espòrt ipic modèrnas se debanan a París lo 15 de mai de 1651 en preséncia de Loís XIV e del futur Carles II d'Anglatèrra, encara sen mention d'ipodròm. Cal esperar lo començament del sègle XVII per que lo primièr ipodròm modèrne siá bastit a Newmarket, en Angletèrra[5]. Lo rei Carles II d'Anglatèrra li permet d'obténer la superioritat sus totes los autres ipodròms. La tradicionala correguda de mai, nomenada « Craven », es instituida en 1671.

Un dels màger ipodròm d'Occitània, l'ipodròm de la Cepièra (Tolosa) foguèt inaugurat en 1866

Nòtas e referéncias

modificar
  1. Modèl:HomIli chant XXIII
  2. Homéric 2012.
  3. (fr) Definicions lexicograficas e etimologicas de Hippodrome (sens definition) del CNRTL.
  4.  {{{títol}}}. ISBN 2711792919. .
  5. « Courses : turf », dans L'Encyclopédie visuelle des sports, Québec Amerique, (ISBN 2764411693 et 9782764411698, lire en ligne), p. 128-131.

Annèxes

modificar

Articles connèxes

modificar

Bibliografia

modificar
  •  {{{títol}}}. 
  • [Homéric 2012] Homéric, « Hippodromes », dans Dictionnaire amoureux du cheval, Plon, (ISBN 2259218598 et 9782259218597)Modèl:Chapitre